ارزیابی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های ایرانی و غیر ایرانی جو با استفاده از نشانگرهای SSR

بررسی تنوع ژنتیکی بهترین راه برای استفاده از ظرفیت ژنتیکی موجود در گیاه جو جهت برنامه های به نژادی می باشد. در این بررسی تنوع ژنتیکی 63 ژنوتیپ ایرانی و غیر ایرانی جو تشریح شده است. از 30 جفت نشانگر ریزماهواره استفاده شده، 29 جفت چندشکلی مشاهده شد. در مجموع 225 آلل برای مکان های ژنی مختلف با میانگین 2/7 برای هر آغازگر شناسایی گردید. بیشترین تعداد آلل برای جایگاه های Bmag0323، Hvm54 و EBmac679 (با 13 آلل) و کم ترین تعداد برای جایگاه HVM0003 (با 2 آلل) بود. میزان PIC از 89/0 (برای جایگاه EBmac679) تا 21/0 (برای جایگاه GBM1176) و مقدار شاخص شانون از 46/2I= (برای جایگاه Bmag0323) تا 48/0I= (برای جایگاه GBM1176) متغیر بود. گروه بندی ژنوتیپ ها با روش Neighbor-net، و تجزیه خوشه ایبا استفاده از روش Bayesian انجام گردید. در این روش بهترین تعداد زیر جمعیت 4 عدد شناسایی شد که در اکثر زیرجمعیت ها ژنوتیپ های با منشاء ایران دیده شدند. نتایج گروه بندی حاصل از روش Neighbor-net با روش مبتنی بر مدل مطابقت زیادی نشان داد. نتایج این تحقیق نشان داد که نشانگرهای ریزماهواره تنوع ژنوتیپ های مختلف جو را به خوبی نمایش می دهند. همچنین با توجه به نتایج به دست آمده، ژنوتیپ های بومی ایران نیز تنوع بالایی را از خود نشان دادند.