تحلیل زبان گزاره های حاکی از علائم حتمی ظهور

زبان دین به عنوان یکی از مهم ترین شاخه های پژوهشی فلسفه دین، پرسش های گوناگونی را درباره آموزه های دینی و متونی که بیان گر آن آموزه ها هستند، مطرح می سازد. در این نوشتار، دو پرسش از مباحث زبان دین در عرصه گزاره های حاکی از علائم ظهور، مورد توجه قرار گرفته است: 1. آیا گزاره های حاکی از علائم ظهور، معنادار هستند یا خیر؟ 2. آیا زبان گزاره های حاکی از علائم ظهور، معنایی شناختی دارند یا غیرشناختی؟
در پاسخ به پرسش اول، گزاره های حاکی از علائم ظهور، معنادار دانسته شده‏اند؛ و در پاسخ به پرسش دوم، گزاره های حاکی از علائم ظهور، شناختی تفسیر گردیده‏اند.