تعلیم معمار یا تربیت معمار: تاملی در رسالت زمانمند مدرس طراحی معماری

امروزه با افزایش سرعت در اغلب جوانب زندگی بشری این گمان می رود که آموزش طراحی معماری نیز می تواند کاملا سرعت پذیر شود. در عمل نیز مشاهده می شود دانشکده های زیادی روی به آموزش فشرده آورده اند یا از مدرسان معماری خواسته می شود که طراحی معماری را به صورت فشرده به دانشجویان بیاموزند. پرسش اصلی در مقاله حاضر آن است که با توجه به ویژگی هایی که می توان برای طراحی معماری برشمرد، آموزش طراحی معماری بیشتر از جنس تعلیم است یا تعلیم و تربیت؟ آیا می توان برای مدرس کارگاه طراحی معماری از این باب رسالتی ویژه و زمانمند قائل شد که ملاحظه آن در بسیاری دیگر از رشته های دانشگاهی موضوعیت ندارد؟ در این مقاله، با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای و با روش استدلال منطقی، ضمن مروری اجمالی بر تفاوت های تعلیم صرف با تعلیم و تربیت، ویژگی هایی برای طراحی معماری احصا می شود. در جریان این جستجو روشن می شود که آموزش حقیقی در معماری بیشتر از جنس تعلیم و تربیت است تا تعلیم یا آموزش صرف. چنین است که مدرس طراحی معماری نیازمند صرف زمان و وقت کافی در کارگاه است و کار او، با وجود سرعت دنیای مدرن، کاملا سرعت پذیر و قابل فشرده سازی نیست. انتظار سرعت دهی به این آموزش و وانهادن دانشجویان به آموزش های فشرده، تعلیم و تربیت معماران جوان را مخدوش می کند.