توانایی بیوکنترل سویه های Pseudomonas fluorescens مولد 2و4-دی استیل فلوروگلوسینول و سیانید هیدروژن علیه پژمردگی فوزاریومی گوجه فرنگی

سودوموناس های فلورسنت مولد 2و4-دی استیل فلوروگلوسینول(DAPG) در بیوکنترل بسیاری بیماری های قارچی گیاهان نقش دارند. پژمردگی فوزاریومی گوجه فرنگی یکی از مهمترین بیماری های این گیاه است که خسارت زیادی را به محصول وارد می آورد. در این پژوهش 35 سویه Pseudomonas fluorescens از نظر وجود ژن های phlD و hcnAB بررسی شده و مشخص گردید نه سویه واجد ژن های بیوکنترل بودند. توانایی آنتاگونیستی سویه های واجد دو ژن همراه با سویه CHA0، علیه بیمارگر در شرایط آزمایشگاهی بررسی گردید و پنج سویه شامل PGU، PGU1، PGU2، PGU4 و سویه CHA0 انتخاب شدند. سویه ها از نظر تولید انواع متابولیت های ضدمیکروبی یا محرک رشدی گیاهی آزمایش شدند و در مرحله بعد توانایی آنها در بیوکنترل بیماری و افزایش رشد گیاه گوجه فرنگی در شرایط گلخانه مطالعه شد. نتایج آزمایشگاهی نشان داد که سویه ها قادر به تولید آنتی بیوتیک های DAPG، پایولوتورین و مونواستیل فلوروگلوسینول، سیانید هیدروژن، اندول استیک اسید، پروتئاز و سیدروفور پایووردین و نیز انحلال فسفات معدنی بودند. این سویه ها در شرایط گلخانه نیز به طور معنی داری قادر به کنترل بیماری و تحریک رشد گیاه گوجه فرنگی بودند و سویه PGU بهتر از سایرین عمل نمود. این مطالعه پیشنهاد می کند که احتمالا تولید متابولیت های ضد میکروبی و/ یا متابولیت های محرک رشد گیاه در کنترل بیماری و افزایش شاخص های رشدی گوجه فرنگی در شرایط گلخانه موثر هستند.