اثرات پارامترهای بزرگ مقیاس حوضه آبریز بر رودخانه سیمینه رود

در این پژوهش میزان اثر و همبستگی کمی پارامترهای بزرگ مقیاس (کاربری اراضی، تراکم جمعیت، ساختار زمین شناسی و فرسایش) به عنوان شاخص های جغرافیایی بزرگ مقیاس مورد توجه و بررسی قرار گرفته است. روند تغییرات متغیر های کیفی رودخانه به عنوان متغیرهای کوچک مقیاس و میزان تاثیر شاخص های بزرگ مقیاس در این تحقیق توسط آزمون های آماری چند متغیره کنترل و بررسی شده است. آمار کیفی رودخانه سیمینه رود به عنوان مطالعه موردی مورد استفاده قرار گرفته است. داده های کیفی سه فصل بهار 1387، پاییز 1387، بهار 1388 شامل متغیرهای NSF و تعدادی دیگر از متغیرهای کیفی مهم درحوضه مورد تحلیل قرار گرفته است. فرایندهای نرمال سازی و متناظر سازی کمی و کیفی داده های جغرافیایی، داده های سطحی و متغیر های کیفی آب به عنوان اولین گام برای شروع تحلیل ها در نظر گرفته شد. نتایج ارتباط مستقیم و موثر پارامترهای بزرگ مقیاس بر متغیر های کیفی آب را نشان داد. متغیرهای بزرگ مقیاس زراعت دیم و زراعت آبی با متغیرهای کوچک مقیاس (PO4، TDS، TUR) و همچنین متغیرهای کاربری شهر و فرسایش سطح یک با متغیرهای BOD5 (BOD در روز پنجم)، EC، TDS ارتباط مستقیم نشان دادند. همچنین در این پژوهش ساختار زمین شناسی با پتانسیل خطر آلودگی متوسط (B) به طور مستقیم بر فسفر(PO4) و متغیرهای قیزیکی آب (EC،TDS ،TS ) اثر دارد. با استفاده از این نتایج می توان به تخمین کیفیت آب و مقایسه تطبیقی متغیرهای کیفی بر مبنای شاخص های بزرگ مقیاس در میان چند حوضه آبریز پرداخت. استخراج شاخص های بزرگ مقیاس که بتواند به عنوان یک مقیاس در پیش بینی کیفیت رودخانه برای حوضه ها و زیر حوضه های مختلف استفاده گردد، از نتایج کاربردی این پژوهش است.