واکنش عملکرد دانه و کیفیت کتان روغنی به کودهای شیمیایی، زیستی و آلی

گیاه کتان در سال های اخیر در زیر مجموعه گیاهان فراموش شده قرار گرفته است در صورتی که ارزش اقتصادی و دارویی شایان توجهی دارد. از این رو شایسته است ضمن تلاش برای افزایش عملکرد دانه و بهبود شاخص های کیفی محصول تا حد امکان از کاربرد نهاده های شیمیایی کاسته شود. کاربرد کود شیمیایی نیتروژن عملکرد دانه و روغن کتان را در مقایسه با تیمار شاهد به ترتیب به میزان 37% و 21% افزایش داد. گزارش های بسیاری درباره مقایسه نظام های کودی و تاثیر مثبت کود آلی بر افزایش عملکرد دانه گیاهان زراعی وجود دارد. از جمله می توان به بهبود قابل ملاحظه ی غلظت فسفر در دانه و جذب کل آن در گیاه بادام زمینی در اثر کاربرد ورمی کمپوست در مقایسه با تیمار شاهد کود شیمیایی اشاره کرد. همچنین افزایش عملکرد دانه و عملکرد اسانس گیاه دارویی انیسون در اثر محلول پاشی آهن گزارش شده است. بررسی امکان کاهش کاربرد کود شیمیایی در زراعت کتان بذری و نیز بررسی واکنش گیاه به تغذیه تلفیقی به عنوان هدف های اصلی این تحقیق در نظر گرفته شدند.
به منظور بررسی تاثیر نظام های تغذیه آلی، شیمیایی، زیستی و تلفیقی بر عملکرد کمی و کیفی کتان بذری (Linum usitatissimum L.)، آزمایشی در بهار و تابستان سال1392 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس واقع در غرب استان تهران کیلومتر 16 بزرگراه تهران- کرج اجرا شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد (بدون کاربرد کود)، تامین همه ی نیاز نیتروژنی گیاه از منبع کود شیمیایی(اوره) ، از منبع زیستی (نیتروکسین)، از منبع آلی (ورمی کمپوست) ،تیمار های تلفیقی اوره + نیتروکسین ، اوره + ورمی کمپوست، اوره + ریزمغذی تجاری به نام فتریلون کمبی 2 و تیمار اوره + نیتروکسین + فتریلون کمبی 2 بودند.
نتایج و بحث: تجزیه واریانس داده های آزمایش نشان داد که نظام های مختلف تغذیه ای تاثیر معنی داری بر بیشتر صفات مورد ارزیابی از جمله عملکرد دانه، عملکرد زیست توده، شمار کپسول در بوته، شمار شاخه فرعی، وزن کپسول موجود در هربوته، وزن هزار دانه، وزن خشک برگ، عملکرد روغن، درصد اولئیک اسید و لینولنیک اسید (جزء مهم امگا-3) داشتند. بیشترین عملکرد دانه به میزان 08/703 کیلوگرم در هکتار از نظام تغذیه شیمیایی منفرد با اوره به دست آمد و نظام های تغذیه تلفیقی اوره + ورمی کمپوست و اوره + نیتروکسین + فتریلون کمبی 2 در رتبه های بعدی قرار داشتند اما با تیمار کاربرد منفرد کود شیمیایی تفاوت معنی داری نشان ندادند. در مجموع نتایج این تحقیق گویای آن است که تیمار اوره + نیتروکسین + فتریلون کمبی 2 افزون بر حفظ تراز بالای عملکرد دانه کتان و بهبود کیفیت روغن (05/13 درصد لینولئیک اسید و 28/47 درصد لینولنیک اسید) با 7/65 درصد برتری نسبت به تیمار شاهد بیشترین عملکرد روغن (9/271کیلوگرم در هکتار) را به خود اختصاص داد.
بنابر یافته های این تحقیق تغذیه کتان با نسخه تلفیقی اوره + نیتروکسین + فتریلون کمبی 2 را می توان به عنوان جایگزین مناسبی برای روش های مرسوم بهبود حاصل خیزی خاک یعنی کاربرد منفرد کودهای شیمیایی معرفی کرد و آن را گامی موثر و سودمند در راستای تحقق هدف های کشاورزی پایدار به شمار آورد.