پسرفت غیرمنتظره گاسترینومای پانکراس پس از کموامبولیزیشن سرخرگی متاستازهای کبدی آن: گزارش مورد

گاسترینوما علتی نادر برای زخم های پپتیک است و در شرایطی که تظاهر، محل و پاسخ درمانی مطابق معمول نباشد، باید مورد شک قرار گیرد. گاسترینوماها اغلب بدخیم بوده و کبد، مهم ترین محل متاستاز آنها می باشد. در بیماران گاسترینوما با متاستاز کبدی، از کموامبولیزیشن (انسداد با لخته کردن خون توسط مواد شیمیایی) و سرخرگ های تغذیه کننده متاستازها به عنوان روشی برای کاهش علائم استفاده می شود. پاسخ مناسب در بیش از نیمی از بیماران دیده می شود، هرچند مدت آن کوتاه است.
معرفی مورد: بیمار آقای 42 ساله ای است که تا 4 سال پیش در سلامت بود تا آنکه دچار درد حاد شکمی ناشی از پارگی زخم دوازدهه و دو نوبت خونریزی حاد گوارشی فوقانی به فاصله 2 ماه از یکدیگر شد. در آن زمان از اسهال خفیف وکاهش اشتها نیز شکایت داشت. در بررسی آزمایشگاهی بیمار، سطح سرمی گاسترین افزایش یافته بود. سی تی اسکن شکم، نشان دهنده توده کوچک سر پانکراس و سه توده کبدی با افزایش جذب ماده حاجب داخل رگی بود. در گزارش بیوپسی تحت هدایت سی تی اسکن؛ ضایعه سر پانکراس و سلول های یکنواخت به ظاهر خوش خیم مطابق با تومور سلول جزیره ای دیده می شد. در بیمار کموامبولیزیشن سرخرگ های متاستازهای کبدی انجام شد که پس از 6 ماه، سی تی اسکن پسرفت تقریبا کامل متاستازها، همچنین ضایعه اولیه پانکراس را نشان داد.