اثرات ایمونولوژیکی نانوذرات کیتوزان بر سلول های سرطانی سینه در مدل حیوانی

سرطان از علل عمده مرگ و میر در سراسر جهان است. درمان های دارویی، متعارف با استفاده از داروهای سیتوتوکسیک دارای سطح بالایی از عوارض جانبی برای بیمار هستند. کیتوزان یک ترکیب زیست سازگار و زیست تخریب پذیر می باشد. بنابراین، با توجه به حداقل مسمومیت سیستمیک برای تحویل پپتید یا دارو، در برنامه های کاربردی مطرح است. در این مطالعه اثرات ایمونولوژیکی نانوذرات کیتوزان بر سلول های سرطانی سینه در مدل حیوانی بررسی گردید.
در این مطالعه تجربی، نانوذرات کیتوزان سنتز شد. سپس با دستگاه DLS و SEM، اندازه و بار الکتریکی آن شناسایی گردید. پس از ایجاد مدل توموری در موش بالبسی ماده، تزریقات گروه تست و کنترل به روش داخل صفاقی انجام شد. برای بررسی اثرات ایمونومدولاتوری نانوذرات،IL-4 و IFN-γ به روش ELISA سنجش شد.
بار الکتریکی و سایز نانوذرات +11 و سایز نانوذرات، حدود 200 نانومتر تعیین و تایید گردید. گروه های تیمارشده با نانوذرات در اثر تحریک، مقدار زیادی IFN-γ (213 پیکوگرم برمیلی لیتر) تولید کردند، درحالی که سطحIL-4 کاهش داشت (5/0>p).
این نانوذرات با داشتن پتانسیل تغییر پاسخ های سیستم ایمنی، سبب تغییر فنوتیپ از Th2 به فنوتیپ Th1 به واسطه تولید اینترفرون - گاما می شود، لذا این نانوذرات ممکن است به عنوان کاندید مناسب و موثر جهت درمان سرطان در آینده باشد.