بررسی رابطه بین منحنی تراکم محصور و دامنه رطوبتی با کمترین محدودیت

دامنه رطوبتی با کمترین محدودیت (LLWR) از خصوصیات مهم خاک و شناسه ای مناسب برای بررسی ساختمان خاک بوده که اندازه گیری آن مشکل، وقت گیر و پرهزینه است. مقاومت به تراکم خاک از جمله شاخص های نشان دهنده مواد آلی، بافت، ساختمان و سایر خصوصیات خاک می باشد که کنترل کننده تراکم و مولفه های آن وLLWR می باشند. بنابراین بین LLWR و منحنی تراکم همبستگی وجود دارد، که تاکنون بررسی نشده است. اندازه گیری منحنی تراکم محصور به طور نسبی سریع و ساده است، بنابراین می توان از پارامترهای آن برای برآورد LLWR استفاده کرد. در این تحقیق 24 نمونه خاک دست خورده و دست نخورده از استان آذربایجان غربی جمع آوری و منحنی های نگهداری آب خاک، منحنی های مشخصه مقاومت خاک و تراکم محصور آن ها تعیین شدند. از بین مشخصه های خاک، نسبت سیلت به شن و مقادیر رس، کربن آلی، ظرفیت تبادل کاتیونی، کربنات کلسیم، میانگین وزنی قطر خاکدانه ها و پارامترهای تراکم محصور برای برآوردLLWR استفاده گردید. توانایی هریک از متغیرهای ورودی از جمله خصوصیات تراکم محصور، در بهبود تخمین LLWRبه کمک مدل های رگرسیونی ارزیابی شد. استفاده از پارامترهای تراکم محصور سبب بهبود تخمین LLWR گردید، چرا که بسیاری از ویژگی های موثر بر تراکم محصور همان ویژگی های تعیین کنندهLLWR می باشند. مقادیر ضریب بهبود نسبی (RI) محاسبه شده برای توابع انتقالی خاک (PTF)ها در مکش 60 سانتی متر برای PTF2، PTF5و PTF7 به ترتیب 5/11، 7/19 و 53/28 درصد بود که نشان داد استفاده از خصوصیات منحنی تراکم محصور و سایر ویژگی ها به عنوان برآوردگر موجب بهبود قابل توجه تخمین ها شد. بنابراین می توان LLWR را با دقت قابل قبولی (54/0=R2) با استفاده از پارامترهای منحنی تراکم تخمین زد.