مطالعه آزمایشگاهی آبشستگی اطراف گروه پایه کج مستقر بر گروه شمع

در تحقیق حاضر تغییرات عمق آبشستگی اطراف گروه پایه کج مستقر بر گروه شمع در شرایط مختلف تراز کارگذاری و ضخامت سرشمع، آرایش و قطر شمع ها، به صورت آزمایشگاهی بررسی شد. گروه پایه مورد بررسی متشکل از دو پایه کج مستطیلی بود که با زاویه 28 درجه بر روی سر شمع نصب گردید. آزمایش ها روی گروه شمع ها با قطر های نسبی (نسبت قطر شمع به قطر پایه ) 6/0 و 9/0، در آرایش 2×2 و 3×2 و برای دو ضخامت نسبی سر شمع ( )، 9/0 و 4/1 و نیز ترازهای نسبی مختلف کارگذاری سر شمع ( )، 5/1، 1، 5/0، صفر و در حالت مدفون 7/0- و 2/1- انجام شد. مقایسه نتایج بیشینه عمق آبشستگی نشان داد که با تغییر آرایش شمع ها از 2×2 به 3×2 به طور متوسط مقدار بیشینه عمق آبشستگی در قطرهای نسبی شمع 6/0 و 9/0 به ترتیب 50 و 60 درصد افزایش می یابد. در شرایط کارگذاری سرشمع ها هم تراز بستر و مدفون، تغییر آرایش و قطر شمع ها، تاثیر محسوسی بر بیشینه عمق آبشستگی نداشت. بررسی نتایج مربوط به ضخامت سرشمع حاکی از آن است که برای ترازهای نسبی کارگذاری سر شمع بالای بستر، با افزایش ضخامت نسبی سرشمع از 9/0 به 4/1، مقدار بیشینه عمق آبشستگی برای هندسه و قطرهای مختلف شمع، به طور متوسط 20 درصد افزایش می یابد. هم چنین با افزایش قطر شمع ها از 6/0 به 9/0 در ترازهای نسبی کارگذاری سرشمع بالای بستر، مقدار بیشینه عمق آبشستگی در آرایش های شمع 2×2 و 3×2، به طور متوسط 5 و 10 درصد افزایش یافت.