ارزیابی آسیب پذیری آلودگی آبخوان دشت سلماس با مدل دراستیک و سیستم اطلاعات جغرافیایی

در این تحقیق آسیب پذیری آبخوان دشت سلماس در برابر آلودگی ها، با استفاده از مدل دراستیک و سیستم اطلاعات جغرافیایی ارزیابی شد. در مدل دراستیک، هفت پارامتر هیدروژئولوژیک موثر بر آلودگی آب های زیرزمینی عمق سطح ایستابی، تغذیه خالص آبخوان، محیط آبخوان، بافت خاک، توپوگرافی، اثر منطقه غیراشباع و هدایت هیدرولیکی تلفیق شدند. نقشه پهنه بندی آسیب پذیری، سه پهنه عمده آسیب پذیری کم (شاخص آسیب پذیری 100-64)، آسیب پذیری متوسط (شاخص آسیب پذیری140-100) و آسیب پذیری زیاد (شاخص آسیب پذیری 183-140) را نشان داد. گسترش پهنه ها با آسیب پذیری کم حدود 55/13 درصد، آسیب پذیری متوسط حدود 09/72 درصد و آسیب پذیری زیاد حدود 36/14درصد به دست آمد. با تحلیل حساسیت به روش های حذف پارامتر و تک پارامتری، میزان تاثیرگذاری هر کدام از پارامترها در آلوده سازی آبخوان مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج هر دو تحلیل نشان داد عمق سطح ایستابی و منطقه غیراشباع مهمترین پارامترهای تاثیرگذار بر شاخص آسیب پذیری محدوده مطالعاتی سلماس می باشند.