ارزیابی تاثیر باکتری های ریزوسفری محرک رشد بر بهبود شاخص های رشد گیاه سویا

یکی از راهکارهای کاهش کاربرد کودهای شیمیایی، استفاده از باکتری های افزاینده رشد گیاه است. در این تحقیق در آغاز 51 جدایه باکتری ریزوسفری یونجه از نظر ویژگی های محرک رشد گیاهی غربالگری شدند. با توجه به نتایج غربالگری، دو جدایه ریزوبیوم، دو جدایه باسیلوس و چهار جدایه سودوموناس به عنوان جدایه های برتر انتخاب و تاثیر آن ها بر شاخص های رشد سویا در قالب آزمایش بلوک های کامل تصادفی با دوازده تیمار و سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل چهار جدایه سودوموناس، دو جدایه باسیلوس، دو جدایه ریزوبیوم، مخلوط جدایه های باسیلوس، سودوموناس و ریزوبیوم، شاهد بدون کود و باکتری، نصف توصیه کودی بدون باکتری و توصیه کودی بدون باکتری بودند. همه تیمارهای حاوی باکتری های محرک رشد با باکتری برادی ریزوبیوم همراه بودند. نتایج نشان داد، همه تیمارهای باکتری نسبت به تیمار شاهد، وزن خشک اندام های هوایی، وزن خشک ریشه، شمار گره، شمار غلاف، وزن خشک دانه، غلظت آهن، روی و منگنز بخش هوایی، جذب نیتروژن و فسفر بخش هوایی را به طور معنی داری افزایش دادند. بیشترین غلظت منگنز بخش هوایی سویا از تیمار ریزوبیوم و بیشترین غلظت فسفر و نیتروژن نیز از تیمار باسیلوس (T5)، ریزوبیوم(T8) و سودوموناس (T1) به دست آمد. کارایی باکتری های سودوموناس در افزایش شاخص های رشد سویا بهتر از کارایی جدایه های باسیلوس و ریزوبیوم بود، که دلیل احتمالی این موضوع به خاصیت محرک رشدی باکتری های سودوموناس مربوط می شود. با توجه به نتایج تحقیق، استفاده از باکتری های افزاینده رشد گیاه باعث کاهش کاربرد کودهای شیمیایی به ویژه نیتروژن و فسفر می شود. بااین وجود کاربرد آن ها به عنوان کود زیستی در شرایط مزرعه به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.