بررسی تحمل ژنوتیپ های سیب زمینی (Solanum tuberosum L.) به تنش کم آبی

سیب زمینی جزو گیاهان حساس به کم آبی است. این بررسی به صورت طرح کرت های خردشده (اسپلیت× فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار، در منطقه کرج در سال 1393 اجرا شد که در آن ژنوتیپ های سیب زمینی در یازده سطح (آگریا، کایزر، ساوالان، سانته، مارفونا، هرمس، جلی، پیکاسو، میلوا، 1-397081، 2-397069) و تیمارهای آبیاری در دو سطح (تنش و شاهد) و نمونه برداری ها در دو مرحله (پایان تنش و بازیافت) در نظرگرفته شد. آبیاری به صورت قطره ای و متداول انجام و در مرحله تشکیل غده، آبیاری تیمار تنش قطع و تیمار شاهد به صورت متداول آبیاری شد. پس از اینکه کمبود رطوبت خاک به 90 درصد رسید، دوباره آبیاری انجام تا خاک به ظرفیت زراعی رسیده و تا انتهای دوره رشد به صورت متداول انجام گرفت. نتایج نشان داد میانگین قطر کوچک و بزرگ غده، شمار غده، غده سالم، غده های کوچک تر از 35 و بیش از 55 میلی متر، وزن خشک و تر غده های سالم در بوته بین ژنوتیپ های مختلف، سطوح آبیاری و مرحله اندازه گیری اختلاف معنی دار داشتند. درحالی که از لحاظ میانگین شمار غده بین 55-35 میلی متر در هر بوته تنها اثر ژنوتیپ ها و سطوح آبیاری معنی دار شد. بیشترین درصد تغییرها در پایان دوره رشد در شمار غده های کوچک تر از 35 میلی متر، وزن خشک و تر غده های سالم ملاحظه شد. در این تحقیق شاخص های تحمل و حساسیت به خشکی برآورد و بر این پایه ژنوتیپ های همسان در چهار گروه اول میلوا، سانته، پیکاسو، دوم هرمس، 1-397081، مارفونا، ساوالان، جلی، آگریا، سوم 2-397069 و چهارم کایزر طبقه بندی شدند.