اثرات میوفانکشنال تراپی با اسکرین دهانی بر طول و نیروی لب ها در بیماران ClassII div1 تحت درمان با دستگاه فانکشنال

شایع ترین اختلال عضلانی، مال اکلوژن ClassII div1لب بالای هیپوفانکشن و لب پایین هیپرفانکشن در حالت استراحت و فانکشن می باشد. جهت بهبود سایز و فانکشن لب در این بیماران، می توان از میوفانکشنال تراپی با اسکرین دهانی سود جست. هدف این مطالعه، ارزیابی اثرات میوفانکشنال تراپی به وسیله ی اسکرین دهانی بر نیرو و مورفولوژی لب ها بود.
در این مطالعه ی تحلیلی، 35 بیمار با مال اکلوژن Class II Div1وارد شدند، اما در پایان مطالعه، دو نفر به علت عدم همکاری خارج شدند. 33 نفر باقیمانده به 3 گروه درمان 1 (بیماران همکار) 12 = n، درمان 2 (همکاری ضعیف) 6 = n و گروه شاهد 15 = n تقسیم شدند. هر سه گروه تحت درمان با دستگاه فانکشنال قرار داشتند و تمرینات لب به وسیله ی اسکرین، 3 بار در روز هربار برای 10 دقیقه تا 5/5 ماه در مورد گروه درمان صورت گرفت. ابتدا و انتهای مطالعه، نیروی لب ها توسط نیروسنج custom made اندازه گیری و مورفولوژی لب ها روی لترال سفالوگرام بیماران بررسی شد. جهت مقایسه ی اندازه ها در داخل گروه ها از آزمون پارامتریک Paired t-test و مقایسه ی تغییرات در بین گروه ها از آزمون Independent t-test استفاده شد و سطح معنی داری به صورت (05/0 > p value) تعریف گردید.
طول لب بالا و پایین گروه درمان 1، بطور معنی داری (001/0 = p value) افزایش و اینترلبیال گپ بطور معنی داری کاهش یافت (001/0 = p value). در گروه شاهد و درمان 2، تنها اینترلبیال گپ بطور معنی داری کاهش یافت (001/0 = p value) و ضخامت لب بالا در ناحیه ی A’ در گروه درمان 1 نسبت به گروه شاهد بطور معنی داری (02/0 = p value) بعد از درمان بیشتر بود. افزایش نیروی لب ها در هر 3 گروه، معنی دار بود. این افزایش در گروه درمان 1 و 2 بیشتر نشان داده شد.
با توجه به محدودیت های مطالعه به نظر می رسد که تمرینات منظم میوفانکشن در بهبود فانکشن و مورفولوژی لب ها موثر می باشد.