بررسی اثر عصاره ی الکلی ریزوم های گیاه Zingiber officinala بر سلول های سرطان اسکواموس سل کارسینوم دهانی در مقایسه با رده ی سلول طبیعی فیبروبلاست موش

گیاهان دارویی، جهت درمان بیماری های مختلفی همچون بدخیمی مورد استفاده قرار می گیرند. با توجه به عدم انجام مطالعه ای در خصوص، بررسی اثر آنتی کارسینوژنی زنجبیل بر رده ی سلولی بدخیم اسکواموس سل کارسینومای دهانی تاکنون، در این مطالعه خاصیت ضد توموری این گیاه بر رده ی سلولی مذکور مورد مطالعه قرار گرفت.
در این مطالعه ی تجربی- آزمایشگاهی در محیط in vitro، رده ی سلول های اسکواموس سل کارسینومای دهانی (KB) مورد آزمایش می باشد و رده ی سلول طبیعی فیبروبلاست موش (L929) به عنوان شاهد در محیط کشت RPMI-1640 (SIGMA، USA) (Roswell Park Memorial Institute Medium) غنی شده رشد داده شدند. سپس عصاره ی ریزوم گیاه زنجبیل از موسسه ی تحقیقات طب سنتی و گیاهی ایران تهیه شد و سلول ها با غلظت های مختلف زنجبیل (μg/ml768 - 1/0) به مدت 24، 48 و 72 ساعت تیمار شدند. پس از طی زمان های مورد نظر، میزان زنده بودن سلول ها به روش MTT (methyl toluidine blue) تعیین گردید. سپس داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ی 20 به روش ANOVA مورد آنالیز آماری قرار گرفت و مقایسه ی میانگین ها به روش Tukey انجام شد.
میزان IC50 (غلظت مهار کننده 50 درصد رشد سلولی) در این مطالعه، برای عصاره ی الکلی زنجبیل، روی هر دو رده ی سلولی KB و L929 به ترتیب برابر با 83/148 و 87/358 μg/ml بدست آمد. نسبت IC50 سلول نرمال به IC50 سلول توموری برابر با 41/2 = 83/148 ÷ 87/358 بدست آمد که نشان از نیاز به غلظت بالاتر عصاره ی زنجبیل به میزان تقریبا 5/2 برابر برای مشاهده ی میزان مشابه سیتوتوکسیسیتی سلول نرمال نسبت به سلول تومورال دارد. به عبارت دیگر بر اساس این نتایج، نشان داده شد که عصاره ی الکلی زنجبیل دارای اثر سیتوتوکسیسیتی بیشتر بر سلول های توموری (KB) نسبت به سلول های نرمال (L929) می باشد.
عصاره ی الکلی تهیه شده از ریزوم زنجبیل، دارای اثر سیتوتوکسیسیتی بر سلول های توموری اسکواموسسل کارسینوم دهانی می باشد و اثر سیتوتوکسیسیتی بیشتر بر سلول های توموری نسبت به سلول های نرمال داشت.