اثر (CP94253hydrochloride) آگونیست انتخابی گیرنده 5-HT1 هیپوکامپ پشتی ناحیه (CA1) در فراموشی ناشی از هارمالین در موش سوری نر

بتا کربولین ها در دود سیگار و غذاهای غنی از پروتئین، مانند ماهی وجود دارند که تشکیل آنها را از تریپتوفان، به واسطه ی پیرولاز نشان می دهد. بتاکربولین هایی مانند هارمالین، اعمال فارماکولوژیکی گسترده ای شامل مهار مونوآمینواکسیداز، اثر تشنجی، ضد تشنجی و لرزش آور دارند. هارمالین بر روی انواع سیستم های گیرنده در مغز پستانداران، از جمله سروتونین، دوپامین و بنزودیازپین ها عمل می کند. در این مطالعه، اثرات آگونیست گیرنده ی 5-HT1 (CP94253hydrochloride) هیپوکامپ پشتی (ناحیه ی CA1) در فراموشی ناشی از هارمالین مورد بررسی قرار گرفت.

در این مطالعه، موش های سوری نر با وزن 25-20 گرم مورد استفاده قرار گرفت. در آزمایش اول پنج گروه از حیوانات سالین (10 میلی لیتر/ کیلوگرم) و دوزهای مختلف هارمالین (0.625،/75،2 و 4 میلی گرم/ کیلوگرم) را 15 دقیقه قبل از آموزش دریافت کردند. در آزمایش دوم پنج گروه از حیوانات، سالین (10 میلی لیتر/ کیلوگرم) و CP94253hydrochloride (0005/0، 005/0، 01/ و25/0 نانوگرم/ موش) 15 دقیقه قبل از آموزش دریافت کردند و در آزمایش سوم پنج گروه از حیوانات دوزهای (625/، /75،2 و 4 میلی گرم/ کیلوگرم) هارمالین و دوز (/25 نانوگرم/ موش) از CP94253hydrochloride 15 دقیقه قبل از آموزش دریافت کردند.

در این تجارب تزریق پیش از آموزش هارمالین 75/ میلی گرم/ کیلوگرم تشکیل حافظه را کاهش می دهد، در حالی که تزریق دوزهای (0.625،2 و 4 میلی-گرم/ کیلوگرم) از هارمالین به صورت معنا داری حافظه را تغییر نمی دهد. تزریق دوز 5/0 نانوگرم/ موش از CP94253 hydrochloride، به صورت درون مغزی، بر تشکیل حافظه، بی اثر است.

با توجه به یافته های فوق می توان نتیجه گرفت که آگونیست گیرنده 5-HT1 در تشکیل حافظه با هارمالین بر هم کنش می دهد.