غربالگری میدانی شیوع سرمی فاسیولا هپاتیکا به روش الایزای غیرمستقیم در گوسفندان استان آذربایجان شرقی

فاسیولیازیس یکی از مهم ترین بیماری های مشترک بین انسان و دام است و خسارت زیادی را در صنعت دام پروری به بار می آورد. استان آذربایجان شرقی یکی از قطب های دام پروری ایران محسوب می شود. بررسی های کشتارگاهی فراوانی روی این بیماری در دام-های استان انجام شده ولی تاکنون هیچگونه مطالعه میدانی برای تعیین شیوع سرولوژیک بیماری در این استان انجام نشده است. بنابراین،‏ بررسی میدانی شیوع سرمی فاسیولیازیس ناشی از فاسیولا هپاتیکا با روش الایزای غیرمستقیم در بین گوسفندان استان آذربایجان شرقی در قالب یک طرح ضروری به نظر می رسید. در این پژوهش از سه منطقه ی شمال،‏ مرکز و جنوب استان،‏ 320 نمونه خون از جمعیت 2600000 راسی گوسفندان بر اساس فرمول تعیین حجم نمونه کوکران اخذ و بررسی شد. نتایج این پژوهش میزان شیوع سرمی فاسیولا هپاتیکا در بین گوسفندان مناطق مختلف استان آذربایجان شرقی را 7 /9 % نشان داد. میزان شیوع بین گوسفندان نر و ماده به ترتیب 10 % و 66 /9 % و بیشترین میزان شیوع در بالغین (13 /10 %) بود. شیوع آلودگی در مناطق شمالی،‏ مرکزی و جنوبی به ترتیب 63 /6 %،‏ 9 % و 64 /13 % بود. در بررسی های آماری،‏ اختلاف معنی داری بین شیوع سرمی فاسیولا و متغیرهای مورد ارزیابی مشاهده نشد (P>0.05). یافته های این پژوهش تا حدودی وضعیت فعلی آلودگی با فاسیولا هپاتیکا در گوسفندان استان آذربایجان شرقی را نشان می دهد و می تواند برای بررسی های بعدی روی اهمیت این انگل در ایران و منطقه مورد استفاده قرار گیرد.