آسیب شناسی دین داری در بعد عملکرد از منظر قرآن کریم

آسیب شناسی دین داری در بعد عملکرد از منظر قرآن کریم چکیده سعادت انسان که هدف از ارسال دین بوده است، با التزام صحیح نسبت به دین محقق خواهد شد. لذا شناسایی و اجتناب از آنچه صحت دین داری را خدشه دار می کند، امری ضروری است. یکی از ابعاد و مولفه های دین داری، بعد عملکردی دین است. بنابراین هر عملکرد ناصحیح در مسیر دین داری که ابعاد عملکردی دین را مخدوش نماید، به عنوان آسیب دین داری خواهد بود. در اینجا با توجه به آیات قرآن کریم بخشی از عملکردهایی که در سه عرصهٔ مرتبط با دین داری ایجاد آسیب می کنند، ذکر شده است:1) عملکردهای آسیب رسان به عرصهٔ شناخت دین: تاسی نکردن به الگوهای شایسته، تبعیت کورکورانه، دریافت مسائل مربوط به دین از طریق نادرست 2) عملکردهای آسیب رسان به عرصهٔ عمل به دین: تسلیم اوامر الهی نبودن، ترجیح دنیا بر دین، عدم عمل به کتاب الهی، هواپرستی 3) عملکردهای آسیب رسان به عرصهٔ ماندگاری در مسیر دین: دین داری موسمی، صبور نبودن در مسیر دین داری، مداومت نداشتن در عمل به بایسته های دینی، عدم مهاجرت برای حفظ دین خود. از مجموع آسیب های بیان شده در هر عرصه، یک آسیب را می توان منشا سایر آسیب ها در عرصهٔ مربوطه دانست که عبارت اند از: دریافت مسائل مربوط به دین از طریق نادرست (عرصهٔ شناخت دین)، هواپرستی (عرصهٔ عمل به دین) و صبور نبودن در مسیر دین داری (عرصهٔ ثبات در مسیر دین) و به طورکلی آسیب های دین داری در بعد عملکرد را در آن ها خلاصه نمود. کلیدواژه ها: دین، دین داری، آسیب های دین داری، آسیب شناسی، عملکرد.