اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر توانمندسازی روان شناختی و اهمال کاری در زنان

هدف اصلی این پژوهش، تعیین اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر توانمندسازی روان شناختی و اهمال کاری در زنان مضطرب بود. طرح این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان خانه دار شهرستان اردبیل تشکیل می دادند. نمونه پژوهشی نیز شامل 40 آزمودنی بود که از میان زنان خانه دار دارای اضطراب، انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (واقعیت درمانی گروهی) و کنترل گمارده شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل پرسش نامه اضطراب (بک، 1988)، مقیاس توانمندسازی روان شناختی (اسپریتزر، 1995) و پرسش نامه اهمال کاری (تاکمن، 2001) بود. نتایج این پژوهش نشان داد که واقعیت درمانی گروهی در گروه آزمایش، در مقایسه با گروه کنترل در میزان توانمندسازی روان شناختی و اهمال کاری زنان موثر است. بر اساس یافته ها، می توان گفت واقعیت درمانی گروهی عامل تاثیرگذار مهمی بر میزان توانمندسازی روان شناختی و اهمال کاری زنان است.