شرایط رویکردهای آینده نگارانه در ترسیم محیط امنیتی

بازیگران در بستر و محیطی حاضر و فعال هستند که حضور و فعالیت بازیگران و مولفه‌های دیگر در آن امری دوری ناپذیر است. این محیط که می‌تواند به شکل‌های مختلف تعریف شود، پویا و متغیر بوده و ضرایب و میزان تاثیرگذاری و تاثیرپذیری بازیگران حاضر همواره در حال تغییر و تحول است. ایفای نقش برتر و مطلوب‌تر نیازمند کسب شناخت منطقی و صحیح از محیط/ محیط‌های امنیتی بوده و این شناخت به زمان حاضر محدود نمی شود چراکه شناخت نسبی از تحولات محیط امنیتی و ترسیم تصویری تا حد امکان منطبق با واقعیت از محیط/ محیط‌های امنیتی آینده به معنای برخورداری بازیگر از امتیاز و عاملی برتری‌ساز و مزیت‌آفرین هست. پژوهش حاضر با استفاده از روش موردی- زمینه ای و برای دست‌یابی به هدف خویش مبنی بر «تبیین نقش آینده نگری در ترسیم محیط امنیتی» و یافتن پاسخی برای این سوال که «چه عواملی در میزان تحقق تصویر ترسیم ‌شده از محیط امنیتی مورد نظر (در فاصله زمانی خاص) تاثیرگذار هستند؟» فرضیه پژوهش را به بوته آزمایش گذاشت. در گردآوری داده‌های پژوهش از روش مطالعات اسنادی و ابزار پرسشنامه و در تجزیه‌وتحلیل داده ها از نرم افزار «SPSS» استفاده گردید. حجم نمونه شامل 32 نفر از جامعه آماری شامل مدیران و کارشناسان شاغل در حوزه‌های مدیریتی، اجرایی و پژوهشی مرتبط با مباحث امنیت، آینده پژوهی و اطلاعات راهبردی بودند. یافته های پژوهش نشان دادند که ترسیم محیط امنیتی در آینده‌ای مورد انتظار عاملی برتری‌ساز و مزیت‌‎آفرین است مشروط بر آن‌که مولفه‌های تاثیرگذار بر محیط امنیتی درست شناسایی‌شده و به ملاحظات موثر در آینده نگاری توجه شود.