بررسی خصوصیات دموگرافیک و بالینی کودکان مبتلا به Cutaneous leishmaniasis در سطح استان اصفهان طی سال های 94-1391

Leishmaniasis، یک بیماری انگلی است که توسط تک یاخته ای از جنس Leishmania ایجاد و توسط پشه ی خاکی منتقل می شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی خصوصیات دموگرافیک و بالینی کودکان مبتلا به Cutaneous leishmaniasis در سطح استان اصفهان بود.
این مطالعه، یک مطالعه ی مقطعی بود. جامعه ی این مطالعه، کلیه ی کودکان با سن 5 ≥ سال مبتلا به Cutaneous leishmaniasis طی سال های 94-1391 در سطح استان اصفهان بودند. خصوصیات دموگرافیک و بالینی بیماران به صورت تعداد و درصد ارایه شد. میانگین سنی بیماران بر اساس جنس با استفاده از آزمون t مقایسه گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام شد.
از مجموع 1529 بیمار، 8/51 درصد را پسران، 0/56 درصد را افراد روستایی و 9/92 درصد را افراد ایرانی تشکیل می دادند. میانگین ± انحراف سنی بیماران 50/1 ± 71/2 سال بود. کوچک ترین بیمار 2 ماهه بود. بیشترین تعداد بیماران در گروه سنی یک سال (4/20 درصد) و کمترین تعداد در گروه سنی کمتر از یک سال (6/5 درصد) قرار داشتند. شایع ترین (8/91 درصد) گونه ی انگل ایجاد کننده ی بیماری، Leishmania major بود. قطر زخم در 37/63 درصد از بیماران بیش از 2 سانتی متر بود. در 2/11 درصد از بیماران، تعداد زخم ها 4 ≤ بود. در کودکان بیمار، ناحیه ی صورت شایع ترین (7/33 درصد) محل ایجاد زخم بود.
با توجه به آندمیک بودن بیماری در استان اصفهان، کودکان در این منطقه در معرض خطر بالایی جهت ابتلا به بیماری می باشند. بنابراین، باید عملیات مبارزه با مخازن حیوانی و پشه ی ناقل بیماری به عنوان یک اولویت در جهت کنترل بیماری در نظر گرفته شود.