بررسی اندرکنش گروه شمع با گسلش معکوس

در برخی از زلزله های قوی، گسلش سطحی در آبرفت نرم انتشار یافته و به سازه برخورد کرده است. اگرچه تحقیقات مهندسان زلزله در چهار دهه اخیر، عمدتا بر روی مطالعه پاسخ دینامیکی خاک و سیستم های سازه ای به ارتعاشات حاصل از انتشار امواج زمین لرزه متمرکز شده است، لیکن تجربه زلزه های پیشین نشان می دهد که جابجایی های استاتیکی بزرگ زمین نیز می تواند برای سازه ها مشکلات جدی ایجاد نماید. از جمله زمین لرزه هایی که در ارتباط با پدیده گسلش سطحی بسیار حائز اهمیت بوده اند و می توان آن ها را نقطه عطفی در نگرش به پدیده گسلش سطحی دانست، زمین لرزه های سال 1999 میلادی ترکیه، تایوان و زلزله Landers سال 1992 در کالیفرنیا می باشد. در اندک مطالعات انجام شده در زمینه ی اندرکنش گسلش نرمال و گروه شمع، مشخص شد که شمع ها به دلیل تبعیت از تغییرشکل های ناشی از گسلش و انتقال آن به سازه، اعمال تغییرمکان نسبی افقی و قائم بر سازه، ایجاد ممان خمشی بسیار زیاد در محل اتصال شمع به سر شمع در گروه شمع های با اتصال صلب، رفتار مناسبی در مقابل گسلش ندارند. در مطالعات پیشین نشان داده شده که انحراف مسیر گسلش بسیار حائز اهمیت است و در این زمینه تمهیداتی صورت گرفته است. هدف این مقاله، بررسی مکانیزم گسلش معکوس و اندرکنش آن با گروه شمع، به کمک نرم افزار سه بعدی المان محدود می باشد. به این منظور یک گروه شمع در مسیر گسلش معکوس قرار گرفت و با انجام تحلیلهای عددی مشخص شد که شمع ها در برخورد با گسلش، به مقدار ناچیزی مسیر گسلش را منحرف می سازند.