تاثیر باکتری های ریزوبیوم، سودوموناس و قارچ میکوریز بر برخی صفات لوبیای قرمز(Phaseolus vulgaris L.) تحت تنش خشکی

به منظور بررسی اثر سه نوع کود زیستی بر برخی از صفات لوبیا قرمز رقم گلی تحت شرایط تنش خشکی آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی (RCBD) در سه تکرار طی سال زراعی 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز اجرا شد. سطوح آبیاری شامل آبیاری بعد از70، 110 و 150 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A به عنوان فاکتور اصلی و تیمارهای کود زیستی در هفت سطح شامل ریزوبیوم گونه ی لگومینوزارروم بیوار فازئولی، میکوریز گونه ی گلوموس موسه، سودوموناس گونه ی فلورسنس، ریزوبیوم+ میکوریز، ریزوبیوم+ سودوموناس، ریزوبیوم+ میکوریز+ سودوموناس و عدم مصرف (شاهد) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج آزمایش نشان داد تمامی صفات به جز تعداد روزنه در سطح زیرین و رویین برگ و پایداری غشا سیتوپلاسمی در تیمار آبیاری پس از 70 میلی متر تبخیر، بالاتر از سایر تیمارهای آبیاری بودند. عملکرد دانه در تیمار 110 و 150 میلی متر تبخیر نسبت به آبیاری پس از 70 میلی متر تبخیر به ترتیب 08/38 و 37/73 درصد کاهش یافت. تیمار ریزبیوم+ میکوریز+ سودوموناس فلورسنس از میزان عملکرد بیشتری (1/ 2401 کیلوگرم در هکتار) نسبت به بقیه تیمارها به جز تیمار ریزوبیوم و میکوریز برخوردار بود. اثر متقابل تنش کمبود آب با کود های زیستی نیز در صفات شاخص محتوای کلروفیل، تعداد روزنه در سطح زیرین و رویین برگ، هدایت روزنه ای، پایداری غشا سیتوپلاسمی، شاخص سطح برگ، شاخص برداشت و میانگین تعداد دانه در بوته معنی دار گردید. بر اساس یافته های تحقیق حاضر، مصرف کود های زیستی سبب افزایش تمامی صفات نسبت به شاهد شد، و کاربرد ترکیبی کودهای زیستی تاثیر بیشتری نسبت به کاربرد منفرد آن ها داشت.