رهیافتی فازی برای بهینه سازی زمانی تعمیرات اساسی دروگر نیشکر با استفاده از روش شبکه ای گرت

در این تحقیق، مساله زمان بندی تعمیرات اساسی دروگر نیشکر به لحاظ محدودیت در دسترس نبودن ماشین ها در دوره های زمانی از قبل مشخص شده، و با هدف کاهش زمان انجام کارها مورد بررسی قرار گرفت. شبکه گرت فازی با استفاده از قابلیت های بالای گرت در برنامه ریزی و استفاده از منطق فازی در بیان عدم قطعیت ها، ابزاری مناسب برای زمان بندی تعمیرات اساسی دروگرهای نیشکر شرکت کشت و صنعت امیرکبیر است. اطلاعات مورد نیاز از طریق گزارش هاو آمار دفنر فنی تجهیزات مکانیکی و نظرات کارشناسان واحدهای تعمیراتی کشت و صنعت گردآوری شد. با جمع آوری اطلاعات لازم، فعالیت ها تعیین و شبکه گرت ترسیم شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. زمان اتمام تعمیرات اساسی دروگر نیشکر به صورت زمان های خوش بینانه، محتمل و بدبینانه با استفاده از روش گرت فازی (65/1513، 36/1097، 62/685) نفر-ساعت بدست آمد. حد پایین و حد بالا برای سطح ریسک (5/0=α) به ترتیب برابر 49/891 و 50/1305 نفر-ساعت است. همچنین نتایج حاصل از بررسی روند مدت زمان واقعی انجام تعمیرات اساسی نشان می دهد که 29/20 درصد از زمان های واقعی تکمیل تعمیرات اساسی دروگرهای نیشکر، خارج از زمان فازی برآورد شده می باشد. لذا روش گرت فازی این امکان را در اختیار مدیر واحد تعمیرات قرار می دهد تا با برنامه ریزی صحیح و کاهش دلایل تاخیر در عملیات، هزینه های از دست دادن زمان را کاهش دهد و زمان تکمیل عملیات را در بازه زمانی بهینه مدیریت نماید.