تغییر میزان پتاسیم و آهن در دو رقم حساس و به نسبت مقاوم گوجه فرنگی آلوده به ویروس ایرانی پیچیدگی بوته چغندرقند

ویروس ایرانی پیچیدگی بوته چغندر قند (Beet curly top Iran virus، BCTIV)، یکی از عامل های ایجادکننده بیماری پیچیدگی بوته در گوجه فرنگی است. بیشتر رقم های گوجه فرنگی به BCTIV حساس و برخی به نسبت مقاوم گروه بندی شده اند. از سویی میزان عنصرهای غذایی در رقم های مختلف گیاهی با میزان حساسیت یا مقاومت گیاه میزبان به یک بیمارگر گیاهی متفاوت است. در این تحقیق میزان عنصرهای غذایی مهم در دو رقم حساس و به نسبت مقاوم گوجه فرنگی در پاسخ به آلودگی به BCTIV بر پایه یک طرح کاملا تصادفی بررسی و غلظت عنصرهای با کمک دستگاه ICP-MS تعیین شد. نتایج نشان داد که از میان پنج عنصر آهن، کلسیم، پتاسیم، منیزیم و فسفر، میزان پتاسیم در رقم به نسبت مقاوم سوپرچیف بیشتر از رقم حساس گروسی لیسی است. همچنین میزان تجمع پتاسیم در این رقم پس از آلودگی به طور معنی داری (05/0P<) افزایش پیدا کرد. برعکس، میزان آهن در رقم حساس گروسی لیسی بیشتر از رقم به نسبت مقاوم سوپرچیف تعیین شد که پس از آلودگی به ویروس تنها در رقم حساس گروسی لیسی به طور معنی داری کاهش پیدا کرد. بنابراین گیاهان گوجه فرنگی که حاوی میزان بالایی از عنصر پتاسیم بوده و نیز قادر به تجمع این عنصر در اندام های هوایی گیاه پس از آلودگی هستند به BCTIV مقاومت بیشتری نشان می دهند. همچنین بروز زردی در برگ های جوان رقم حساس گروسی لیسی پس از آلودگی به ویروس نیز به احتمال مرتبط با کاهش عنصر آهن پس از آلودگی به ویروس در این رقم است.