بررسی تاثیر سولفات منیزیم بر درد، تهوع و استفراغ، میزان مصرف مخدر و داروی هوشبر مورد نیاز در اعمال جراحی پیوند قرنیه و ترمیم جداشدگی شبکیه

درد و تهوع/استفراغ بعد از عمل، جزء شایع ترین عوارض پس از اعمال جراحی ماژور چشمی هستند ودر رابطه با کنترل آن ها، اتفاق نظر کلی وجود ندارد. در این مطالعه، تاثیر سولفات منیزیم بر درد، تهوع/استفراغ بعد از عمل و میزان داروی هوشبر و مخدر مصرفی در جراحی های پیوند قرنیه و ترمیم جداشدگی شبکیه بررسی شد.
در این مطالعه، 110 بیمار کاندیدای پیوند قرنیه و ویترکتومی به دو گروه مساوی تقسیم و به روش مشابه بیهوش شدند. قبل ازالقای بیهوشی، در بیماران گروه مورد سولفات منیزیم وریدی به میزان 50 میلی گرم بر کیلوگرم ظرف 10 دقیقه و سپس، 15 میلی گرم بر کیلوگرم در ساعت، و در بیماران گروه شاهد، نرمال سالین با حجم و زمان مشابه تجویز شد. شدت درد، تهوع/استفراغ، میزان مصرف مخدر اضافه و همچنین، میزان کل داروی هوشبر و پارامترهای همودینامیک حین و پس از عمل ثبت و بررسی شد.
در گروه مورد، شدت درد (8/1) و تهوع (3/0) کمتر از این مقادیر در گروه شاهد (شدت درد 8/2 و شدت تهوع 1/1) بود (020/0 = P برای هر دو)، اما فراوانی بروز استفراغ (500/0 = P) و دز کلی پتیدین و اندانسترون (050/0 < P) بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت.
تجویز سولفات منیزیم نسبت به دارونما در جراحی پیوند قرنیه و ویترکتومی، دارای تاثیر بیشتری بر کاهش درد و تهوع بعد از عمل و مصرف داروی هوشبر در حین عمل می باشد.