ارزیابی محیط زیستی منطقه جنگلی زراس به منظور کاربری طبیعت گردی متمرکز با استفاده از روش تطبیقی تحلیل سلسله مراتبی و تجزیه و تحلیل سیستمی

مقاله حاضر به بررسی و ارزیابی توان محیط زیستی منطقه زراس شهرستان دهدز جهت توسعه طبیعت گردی متمرکز می پردازد. ارزیابی این منطقه با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی و تجزیه و تحلیل سیستمی (مخدوم) و با کمک سامانه اطلاعات جغرافیایی انجام پذیرفت. در این پژوهش با استفاده از نقشه های 1:25000 و استفاده از نرم افزار GIS Arc نقشه های پایه منطقه تهیه شد. در روش AHP برای تعیین معیارها از روش قضاوت گروهی کارشناسی استفاده و معیارها با استفاده از روش ماتریس ویژه وزن دهی گردید که در این راستا از نرم افزار Expert Choice استفاده شد. به منظور تعیین توان کاربری تفرج متمرکز مناطق مناسب تلفیق لایه های به دست آمده در محیط GIS Arc انجام شد. جهت ارزیابی با روش تجزیه و تحلیل سیستمی با تلفیق لایه های اطلاعاتی، نقشه یگانهای اکولوژیکی منطقه به همراه جدول ویژگی های واحد ایجاد و نسبت به ارزیابی منطقه اقدام و مناطق مناسب برای کاربری طبیعت گردی متمرکز در منطقه مورد نظر مشخص شد. نتایج حاصل از تحلیل سلسله مراتبی نشان داد که مناطق زراس، بردکل و بحوض دارای توان کم تا متوسط برای کاربری تفرج متمرکز و مناطق سه بلوط، شاغاز و سرتوف دارای توان مناسب برای این کاربری می باشند و در مجموع 8/12درصد منطقه برای این کاربری مناسب تشخیص داده شد. همچنین با کمک روش تجزیه و تحلیل سیستمی منطقه دارای 702 واحد زیست محیطی در نظر گرفته شد که هیچ قسمتی از منطقه برای کاربری اکوتوریسم مناسب نمی باشد.