نگرشی بر سیاست امنیتی پهلوی اول در کنترل ایلات و عشایر فارس

رضاشاه تحت تاثیر پیشرفت علمی و اقتصادی دول اروپایی در صدد برآمد تا ایران را به سوی ترقی و کمال سوق دهد. از جمله اقدامات رضاشاه در پیمودن این راه؛ خلع سلاح، تخته قاپو(یکجانشین) نمودن ایلات و عشایر و اخذ مالیاتهای جدید از آنان بود. وی چون وجود عشایر و شیوه ی معیشت آنان را مایه ی سرافکندگی خود و کشور می دانستت، مبارزه با آنان را سرلوحه ی امور ترقی خواهانه ی خویش قرار داد و ماموران خود را روانه ی مناطق عشایرنشین کرد. این پژوهش با رویکردی توصیفی- تحلیلی بر پایه ی استفاده از روش کتابخانه ای و اسنادی بر آنست تا به بررسی سیاستهای عشایری رضاشاه(سیاست مالیاتی) در کنترل ایلات و عشایر در استان پهناور فارس(استان هفتم) بپردازد و نتایج حاصله از اقدامات ماموران حکومت رضا شاه را در اوضاع سیاسی و اقتصادی استان فارس روشن و مبرهن سازد. یافته های تحقیق حاکی از آنست که ماموران رضاشاه به تعدیات مالیاتی خود بر ایلات و عشایر فارس ادامه دادند. هم چنین در این راستا اداره ی مالیه ی فارس و حکومت نظامی قشقایی برای کنترل ایلات و عشایر تاسیس گردید. این اقدامات نه تنها وصول مالیات در این استان را با مشکل مواجه ساخت؛ بلکه زمینه ساز بروز اختلاف بین اداره ی مالیه ی قشقایی و حکومت نظامی قشقایی و تحمیل فشار بر ایلات و عشایر فارس و سرانجام نارضایتی و شورش آنها در این استان شد.