کاربرد تکنیک های دورسنجی و سیستم اطلاعات جغرافیایی با هدف شبیه سازی توسعه شهری (مطالعه موردی: شهر مهاباد)

امروزه با افزایش جمعیت و رشد سریع شهرنشینی تغییراتی اساسی در کاربری اراضی شهرها ایجاد شده است. که نیازمند مدیریت و برنامه ریزی برای توسعه شهری با توجه به تغییرات ایجاد شده در کاربری های شهری می باشد و شهر مهاباد از این قاعده مستثنی نمی باشد. در این مقاله سعی شده است با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک میزان تغییرات کاربری اراضی شهری و توسعه آتی شهر مهاباد با در نظر گرفتن معیارهای خطوط انتقال نیرو، مخاطراتی (گسل، زمین لغزش)، سازندهای زمینهشناسی، رودخانه و شیب در بازه زمانی 1365-1393 و توسعه آن تا سال 1420 با استفاده از تصاویر ماهواره لندست 8 و 5 مورد بررسی قرار گیرد. برای این کار ابتدا اقدام به تهیه نقشه های کاربری اراضی برای دو دوره زمانی1365 و 1393 در محیط نرم افزاری اکوگنیشن کردیم و با بررسی نقشه های کاربری حاصل مقدار اراضی ساخته شده شهر مهاباد در سال 1365 برابر 989.932 هکتار و در سال 1393 وسعت آن حدود دو برابر افزایش یافته و به وسعتی به مساحت 2000.02 رسیده است. تحت تاثیر این عوامل، روند رشد و توسعه شهر از وسعت کاربری های غیرساخته شده به مساحت 1422.3545 هکتار کاسته و بر وسعت اراضی ساخته شده افزوده است به طوری که با استفاده از مدل رگرسیون و معیارهای در نظر گرفته شده، مقدار پیش بینی آن برای سال 1420 مساحتی به مقدار 3434.02 هکتار می باشد. همچنین سناریوی اثرات توسعه شهر بر محیط زیست و تاثیرپذیری از مخاطرات با روش فازی در محیط آرک جی ای اس مورد بررسی واقع شد.