تاثیر نانورس بر فرسایش داخلی در سدهای خاکی

دو پدیده ی آبشستگی و فرسایش داخلی همواره مشکلات فراوانی را برای سدهای خاکی ایجاد کرده اند. به طوری که فرسایش داخلی (piping) به عنوان دومین عامل خرابی سدها شناخته شده است. در این پژوهش نانورس به عنوان یک ماده افزودنی جدید فاقد مشکلات زیست محیطی، برای کاهش فرسایش پذیری خاک ماسه لای دار استفاده شد. برای بررسی فرسایش پذیری، از آزمایش فرسایش حفره ای استفاده شد. نمونه های بدون نانورس و نمونه های حاوی مقادیر 1، 2، 3، 4، 5 و 6 درصد نانورس مورد آزمایش قرار گرفت. بعد از تعیین مقدار بهینه نانورس، تاثیر گرادیان هیدرولیکی بر فرسایش بررسی شد. نتایج نشان داد به ازای افزودن مقدار بهینه نانورس (1 درصد)، شاخص نرخ فرسایش پذیری خاک بیش از دو برابر افزایش یافته است که این به معنی کاهش فرسایش پذیری است. همچنین به ازای مقدار بهینه نانورس در بیش ترین گرادیان هیدولیکی، فرسایش پذیری خاک از گروه به شدت سریع به نسبتا آرام تغییر یافت.