تغییرات زمانی و مکانی بارش در ایران تحت تاثیر تغییراقلیم تا سال 2100

در این پژوهش، اثرات بلندمدت تغییراقلیم بر تغییرات مکانی و زمانی بارش در سطح کشور تحت سناریوهای A1B، A2 و B1 تا سال 2100 بررسی شد. با استفاده از داده های بارش روزانه در دورهی پایه (2010-1980) در 52 ایستگاه سینوپتیک، مدل LARS-WG واسنجی شده و جهت ریزمقیاسسازی داده های مدل گردش عمومی جو HADCM3 تحت سناریوهای مذکور تا سال 2100 استفاده شد. نقشه های پراکنش مکانی تغییرات بارش در محیط GIS تهیه شد. مقادیر اندک جذر میانگین مربعات خطای نرمال شده و ضریب کارآیی بالا در مقایسه ی مقادیر مشاهده ای و شبیه سازی شده ی بارش حاکی از عملکرد مطلوب مدل LARS-WG برای شبیه سازی بارش بود. نتایج شبیه سازی نشان داد که تغییراقلیم باعث افزایش غیریکنواخت بارش در دو مقیاس مکانی و زمانی در بخش اعظم کشور خواهد شد. افزایش بارش در کرانه های دریاهای خزر، عمان و خلیج فارس، دامنه های غربی رشته کوه های زاگرس و دامنه های شمالی رشته کوه های البرز بیشتر از نواحی مرکزی، شرقی و شمال شرقی ایران بود. علیرغم افزایش میانگین بارش در تمام دوره های زمانی، میانگین بارش در دوره های زمانی 2070-2041 و 2100-2071 کمتر از مقدار آن در دوره ی زمانی 2040-2011 بود. این مساله، لزوم برنامه ریزی در استفاده ی بهینه از بارش موثر در کشور را به اثبات می رساند.