نقش برنامه های تلویزیون و خشونت والدین بر رفتار خشونت آمیز دانش آموزان

امروزه خشونت به عنوان یکی از آسیب ها و نابهنجاری های فردی و اجتماعی و نقش آن در تهدید سلامتی و شادابی افراد و فروپاشی پیکر جامعه مورد توجه اندیشمندان و صاحب نظران علوم انسانی و اجتماعی قرار گرفته است. در این میان، خشونت برنامه های تلویزیون و خشونت های خانوادگی به عنوان مولفه های کلیدی جامعه پذیری خشونت و اثرات آن بر خشونت فرزندان مورد تاکید صاحب نظران قرار گرفته است. با توجه به این امر، هدف اساسی این مقاله بررسی نقش خشونت برنامه های تلویزیون و خشونت های خانوادگی در میزان خشونت فرزندان در جامعه آماری مورد بررسی می باشد. این پژوهش از نوع مطالعه پیمایشی (Survey study) بوده و داده های تحقیق با استفاده از تکنیک پرسشنامه توام با مصاحبه جمع آوری گردیده است. جامعه آماری تحقیق، شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر کاشان در سال تحصیلی 90-1389 می باشد که با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران تعداد 600 نفر به طور تصادفی به عنوان نمونه انتخاب و مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج به دست آمده از تحقیق نشان می دهد افرادی که برنامه های خشونت آمیز تلویزیون را بیشتر تماشا می کنند و افرادی که در معرض رفتار خشونت آمیز والدین قرار می گیرند، بیشتر از دیگران به خشونت متوسل می شوند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان می دهد که خشونت فرزندان مستقیما تحت تاثیر متغیرهای خشونت والدین(64/0=Beta)، مشاهده تلویزیون(25/0=Beta)، و برنامه های خشونت آمیز تلویزیون (10/0= Beta) قرار گرفته است و در مجموع این متغیرها توانسته اند 68 درصد از واریانس خشونت فرزندان را تبیین کنند.