مشکلات برنامه های آموزش مداوم پزشکان عمومی و راه های برطرف شدن آن از دید اعضای هیات علمی

در بیشتر مطالعات انجام شده، میزان موفقیت برنامه های آموزش مداوم در کشور از نظر شرکت کنندگان مناسب ارزیابی نشده است. با توجه به این که در طی بررسی های صورت گرفته، مطالعه ای از دید سخنرانان (یکی از عوامل تاثیرگذار و ذی نفع در این موضوع) یافت نشد، مطالعه حاضر با هدف بررسی مشکلات برنامه های آموزش مداوم پزشکان عمومی و راه های برطرف شدن آن از دید سخنرانان برنامه های مذکور انجام گردید.
این پژوهش به صورت کیفی و با مشارکت 15 نفر از اعضای هیات علمی دارای سابقه سخنرانی در برنامه های آموزش مداوم، در سال 1394 انجام شد. انتخاب مشارکت کنندگان به روش مبتنی بر هدف و جمع آوری اطلاعات به روش بحث گروهی متمرکز بود. تمام گفتگوها ضبط شد و استخراج یافته ها به شیوه تحلیل محتوای استقرایی صورت گرفت.
تحلیل داده ها منجر به استخراج سه درون مایه (حوزه مشکل)، 12 طبقه، 42 زیرطبقه و 68 راه حل پیشنهادی گردید. داده ها در سه درون مایه «کاهش انگیزه برای حضور در برنامه ها (مشتمل بر 4 طبقه)، اثربخشی پایین برنامه های اجرا شده (مشتمل بر 5 طبقه) و اثربخش نبودن ارزشیابی برنامه ها (مشتمل بر 3 طبقه)» نمایان شد.
باید انگیزه اصلی پزشکان عمومی از شرکت در برنامه های آموزش مداوم، به سمت اصلاح عملکرد حرفه ای سوق داده شود. به نظر می رسد امکان پذیری مداخله در حوزه روش اجرا و ارزشیابی برنامه از حوزه انگیزه شرکت کنندگان بیشتر است. برگزاری کارگاه های آموزشی روش تدریس برای اعضای هیات علمی، بهبود اطلاع رسانی از اهداف و تقویم برگزاری برنامه ها، به کارگیری کارگاه آموزشی به جای سخنرانی، تغییر ملاک ارزشیابی ها از رضایت سنجی به سنجش اصلاح عملکرد و بازخورد دادن نتایج ارزشیابی ها، از جمله موارد تاثیرگذار در اثربخشی برنامه ها می باشد.