رابطه کاربرد اصول مدیریت کیفیت فراگیر و تعارض های سازمانی(بین فردی) در فدراسیون بسکتبال جمهوری اسلامی ایران

هدف از مطالعه و بررسی رابطه کاربرد اصول مدیریت کیفیت فراگیر بر تعارض سازمانی(بین فردی) در فدراسیون بسکتبال جمهوری اسلامی ایران می باشد. این پژوهش با روش توصیفی– پیمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری آن شامل کلیه، مدیران و کارکنان فدراسیون بسکتبال می باشد (50N=) و نمونه آماری آن به علت محدود بودن جامعه به روش تمام شمار کلیه جامعه در نظر گرفته شد (50N=) می باشد. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه محقق ساخته اصول مدیریت کیفیت فراگیر و پرسشنامه تعارض سازمانی(بین فردی) که روایی آنها با استفاده از نظرات جمعی از اساتید تایید شده و پایایی آنها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 92/0 و 93/0 بدست آمده است. داده های بدست آمده با استفاده از آزمون های همبستگی، رگرسیون چند متغیره، آزمون میانگین، آزمون تحلیل واریانس و آزمون Tتجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که از میان مولفه های مدیریت کیفیت، مشتری مداری با مقدار میانگین 55/18و انحراف معیار 32/2 دارای میانگین و انحراف معیار بیشتری است. همچنین یافته های پژوهش نشان داد که از بین مولفه های مدیریت کیفیت فراگیر، فقط دو مولفه ارزشیابی کارکنان و درگیری و مشارکت کارکنان با تعارض سازمانی رابطه ی معنی داری مشاهده نشد (05/0P>)، بقیه مولفه ها همگی معنی دار و تایید شده اند. همچنین مشاهده شد که از طریق مولفه های حمایت و رهبری، توانمندسازی کارکنان، مشتری مداری، آموزش و شناسایی کارکنان، برنامه ریزی راهبردی، اصل بهبود مستمر، تجزیه و تحلیل اطلاعات و استفاده از نظام پیشنهادها می توان تعارض سازمانی را پیش بینی کرد (05/0P≤). ولی دو مولفه ی ارزشیابی کارکنان و درگیری و مشارکت کارکنان قادر به پیش بینی نمرات تعارض سازمانی نمی باشند (05/0P≥) و از مدل پیش بینی خارج شدند.