پیش بینی امید به زندگی زوجین بر اساس باورهای فراشناختی و همجوشی شناختی

پیش بینی امید به زندگی زوجین بر اساس باور فراشناختی و همجوشی شناختی صورت پذیرفت.
روش پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زوجین شهر اردبیل در سال 1394 بودند که به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 126 نفر (63 زن و شوهر) به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از مقیاس باور فراشناختی ولز (2004)، مقیاس همجوشی شناختی گیلاندرز (2014) و مقیاس امید به زندگی اشنایدر (1991) استفاده شد. داده های پژوهش نیز با روش های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج نشان داد بین باورهای فراشناختی و همجوشی شناختی با امید به زندگی زوجین رابطه منفی معناداری وجود دارد. ضرایب بتای متغیرهای پیش بین نیز نشان داد که خودآگاهی شناختی 20/0-، اطمینان شناختی 19/0-، کنترل ناپذیری نگرانی 13/0-، نیاز به کنترل نگرانی 28/0- و همجوشی شناختی 17/0- قابلیت پیش بینی معنادار امید به زندگی زوجین را دارند (05/0 p