اثر هشت هفته تمرین پیلاتس بر برخی عوامل آمادگی جسمانی و ترکیب بدن زنان غیر ورزشکار دارای اضافه وزن

مقدمه و اهداف پیلاتس روش تمرینی جدیدی است که به نظر می رسد در کاهش وزن، بهبود شاخص های ترکیب بدن و همچنین بهبود عملکرد بدن موثر باشد. هدف از تحقیق حاضر، تعیین اثر تمرین پیلاتس بر برخی عوامل آمادگی جسمانی 20 نفر از زنان غیر ورزشکار دارای اضافه وزن با محدوده میانگین سنی(85/4±65/46 سال)و شاخص توده ی بدنی (65/2±28/29 کیلوگرم بر متر مربع)می باشد.
مواد و روش ها داوطلبان شرکت کننده در مطالعه حاضر به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: 10 نفر گروه تجربی و 10 نفر گروه کنترل. قبل از شروع تمرین با همه افراد انتخاب شده برای شرکت در مطالعه، مشاوره تغذیه انجام شد و رژیم غذایی برای یکسان سازی برنامه تغذیه ای جهت حفظ وزن داده شد. گروه تجربی در برنامه ی تمرینی پیلاتس به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه یک ساعت شرکت کردند. گروه کنترل تمرین خاصی انجام نداده و فقط تغییرات رژیم غذایی را اعمال کرده و در پیش آزمون و پس آزمون شرکت کردند. قبل و بعد از برنامه تمرینی، انعطاف پذیری عضلات شکم، استقامت عضلات تثبیت کننده جانبی، وزن، قد، درصد چربی بدن، بافت بدون چربی بدن، نسبت دور کمر به دور باسن و شاخص توده ی بدن اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. سطح معناداری داده ها 05/ =α در نظر گرفته شد.
یافته ها وزن، درصد چربی بدن، شاخص توده ی بدن و نسبت دور کمر به دور باسن در گروه تمرینی به طور معناداری کاهش یافته بود (05/0> p). همچنین بافت بدون چربی بدن، انعطاف پذیری عضلات شکم واستقامت عضلات تثبیت کننده جانبی در گروه تجربی افزایش معناداری را نسبت به گروه شاهد نشان داد(05/0> p).
نتیجه گیری با توجه به نتایج به دست آمده، به نظر می رسد هشت هفته تمرین پیلاتس (سه جلسه ی یک ساعته در هفته) می تواند باعث بهبود ترکیب بدن،انعطاف پذیری واستقامت عضلانی گردد.