بررسی تاثیر کود های آلی و زیستی در ذرت (Zea mays) و کاربرد ماده افزودنی هیدرومکس در بهینه سازی مصرف علف کش نیکوسولفورون

به منظور بهینه‏سازی مصرف علف کش نیکوسولفورون با استفاده از مواد افزودنی در کنترل علف های هرز و کاربرد کودهای آلی و زیستی در ذرت، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. عوامل مورد بررسی در این آزمایش شامل کاربرد کودهای آلی (گاوی، ورمی کمپوست )و زیستی (کود بیولوژیک میکوریزا) به همراه شاهد بدون کاربرد کود، مقادیر کاربرد علف کش نیکوسولفورون در دو سطح 80 و 40 گرم ماده موثر در هکتار و کاربرد و عدم کاربرد ماده افزودنی هیدرومکس بود. بر اساس نتایج آزمایش، علف های هرز غالب مزرعه مورد آزمایش شامل خرفه، تاج ریزی، تاج خروس ریشه‏قرمز بودند، بیشترین تراکم نسبی در فواصل نمونه برداری 20 و 45 روز پس از روز سمپاشی، به ترتیب مربوط به تاج ریزی و خرفه بود. نتایج نشان داد با کاربرد ماده افزودنی کارایی نیکوسولفوورن افزایش یافت. به طوری که تیمار کاربرد ماده افزودنی هیدرومکس همراه با 50 درصد مقدار توصیه شده علف کش نیکوسولفورون توانست وزن خشک خرفه، تاج‏ریزی و تاج‏خروس ریشه‏قرمز در 20 و 45 روز پس از سمپاشی به ترتیب 84، 71، 86 و 71، 79، 100 درصد کاهش دهد. از سوی دیگر، کاربرد کود گاوی با 40 گرم ماده موثره در هکتار در حضور هیدرومکس توانست عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک ذرت را به ترتیب 49 و 60 درصد افرایش دهد.