پیش بینی میگرن با دو الگوی عدم توازن تلاش- پاداش و عدم توازن تقاضا -کنترل در شغل

میگرن شایع ترین نوع سردرد مزمن است. استرس سبب بروز میگرن شده و طول مدت حمله میگرن را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. یکی از منابع استرس شغلی، طرح شغلی نامناسب است. هدف مقاله حاضر بررسی بروز نمونه ی جدید میگرن با توجه به دو الگوی عدم توازن تلاش- پاداش و عدم توازن تقاضا -کنترل در شغل بود.
دو طرح کاری یعنی مدل عدم توازن تلاش پاداش و مدل عدم توازن تقاضا کنترل برای پیش بینی نمونه های جدید میگرن بکار رفت. نمونه های مورد بررسی 3338 نفر بودند که شاغل در شرکت های صنعتی در ایران بودند. چهار ابزار بکار گرفته شد (استرس شغلی، پرسشنامه ERI، تقاضا کنترل و پرسشنامه خود اظهاری میگرن). سن و وضعیت اقتصادی به عنوان متغیرهای همگام استفاده شدند. برای تحلیل آماری از تحلیل رگرسیون لجستیک دوگانی و نسبت شانس استفاده شد. تحلیل آماری داده ها با نرم افزار M plus 4/2 انجام شد.
یافته ها نشان داد که خطر افزایش یافته میگرن در بین افرادی که عدم توازن بالایی در تلاش پاداش دارند (نسبت شانس 28/1 نسبت به گروه مرجع)، کسانی که بر شغل خود کنترل و مهار اندکی دارند(نسبت شانس 11/1 نسبت به گروه مرجع) و افرادی که تعهد افراطی نسبت به کار خود دارند (نسبت شانس 17/1 نسبت به گروه مرجع)بیشتر است.
بروز نمونه ی جدید میگرن می تواند از طرح نامناسب کار پدید آمده باشد. بنابراین طراحی مجدد کار بخصوص در بین کارکنانی که عدم توازن تلاش پاداش را تجربه می کنند احتمالا به کاهش نمونه های جدید میگرن منجر خواهد شد.