ارزیابی مکان های مناسب برای اکوتوریسم با استفاده از تصمیم گیری چند معیاره فازی در محیط GIS (مطالعه موردی: شهرستان مشهد)

هدف این نوشتار شناسایی مکان های بالقوه و مناسب اکوتوریسم با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره فازی مبتنی برGIS در شهرستان مشهد می باشد. روش مورد استفاده، بهره گیری از تکنولوژی GIS برای ورود، مدیریت و تجسم داده-های جغرافیایی است، در حالیکه منطق فازی برای تجزیه و تحلیل داده ها و ارزیابی نتایج نهایی مورد استفاده قرار گرفته است. فرآیند ارزیابی برای مکان های مناسب اکوتوریسم بر اساس هشت معیار منتخب شامل: دید، کاربری/ پوشش زمین، مناطق حفاظت شده، ارتفاع، شیب، مجاورت با محل های فرهنگی، فاصله از جاده و تراکم جمعیت انجام گردیده که این عوامل بر اساس ایده و نظر متخصصان انتخاب و ارزش گذاری شده است. با کمک توابع خطی، ذوزنقه ای، S-Shape و J-Shape در محیط نرم افزار IDRISI نقشه های فازی مربوط به هر یک از معیارها بدست آمده است. سپس لایه های رستری استاندارد شده مختلف بر اساس، روش های AHPو WLC، یکپارچه سازی و ترکیب شده است. سه منطقه واقع در شمال(A) (محدوده دهستان کارده)، غرب(B) (محدوده طرقبه، شاندیز و چالی دره) و جنوب(C) (محدوده ملک آباد) شناسایی شده در گروه1–69/0 (طبقه بسیار مناسب)، در زمینه اکوتوریسم و فعالیت های مربوط به گردشگری دارای زمینه ای مناسب می باشند.