نقش اعتماد به نوآوری در ارتباط «تناسب فرد با شغل و سازمان» با «رفتار کاری نوآورانه» در شرکت های دانش بنیان (مورد مطالعه: پارک علم و فناوری دانشگاه تهران)

نوآوری در دنیای رقابتی امروز نه تنها برای رشد سازمان‏ها، بلکه برای بقای آن‏ها نیز ضروری است. سازمان‏های امروزی به نوآوری های سریع و مداوم در محصولات و خدمات، فناوری و فرآیندها نیاز دارند. سازمانی که نتواند محصولات و خدمات نوآورانه به بازار عرضه کند، محکوم به شکست خواهد بود. کلید نوآوری در رفتار کاری نوآورانه کارکنان است. هدف از این پژوهش بررسی نقش اعتماد به نوآوری و تناسب فرد با شغل و سازمان در توسعه رفتار کاری نوآورانه می باشد. جامعه آماری این تحقیق مدیران و کارشناسان شرکت‏های دانش بنیان مستقر در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران بوده و حجم نمونه 126 نفر می‏باشد که برای به دست آوردن حجم نمونه از روش نمونه‏گیری تصادفی طبقه‏ای استفاده شده است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد بوده که برای پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها، از نوع توصیفی- پیمایشی است. مدل مورد مطالعه با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ها نشان می‏دهند که بین رفتار کاری نوآورانه و عملکرد کاری کارکنان، رابطه مثبتی وجود دارد. دیدگاه ها و ادراکات فرد در مورد تناسب با شغل و تناسب با سازمان به واسطه نقش میانجی اعتماد نوآوری بر رفتار نوآورانه کارکنان تاثیر مثبت و معناداری دارد.