اثرات بازدارندگی نانوذره دی اکسید تیتانیوم بر رشد جلبک های آب شیرین

تاثیر نانودی‏اکسید تیتانیوم بر 6 نمونه جلبک آب شیرین در این پژوهش مطالعه گردید. جلبک‏های آزمایشی پس از خالص سازی با روش‏های مولکولی شناسایی و برای 0، 24، 48 و 96 ساعت تحت تاثیر غلظت‏های 001/0، 01/0، 1/0 و 1 میلی گرم در لیتر نانو‏دی‏اکسید تیتانیوم قرار گرفتند تا میزان کلروفیل a و پراکسیداسیون چربی آنها مشخص گردد. نتایج نشان داد که نانودی‏اکسید تیتانیوم دارای اثر بازدارندگی بر رشد جلبک‏های Chlamydomonas moewusii، Chlamydomonas sp.، Chlorococcum oleofaciens (strain 1)، Chlorococcum oleofaciens (strain 2)، Scenedesmus obliquus در تمام غلظت‏های آزمایشی پس از گذشت دست کم 48 ساعت از شروع تماس داشته است و همچنین میزان پراکسیداسیون چربی آنها افزایش یافت. در مقابل میزان کلروفیل a جلبک Chlorococcum oleofaciens (strain 3) پس از گذشت 96 ساعت تماس با نانودی‏اکسید تیتانیوم افزایش و پراکسیداسیون چربی آن کاهش پیدا کرد. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که پاسخ گونه های مختلف به نانودی‏اکسید تیتانیوم متفاوت بوده که می‏تواند به تغییر غالبیت گونه‏ای در منابع آبی منجر شود.