پیش بینی تراکم گیاه کندل (Dorema ammoniacum) در مراتع تخریب شده با استفاده از شبکه های عصبی

گیاه کندل از تیره چتریان یک گونه دارویی، صنعتی می باشد که طی 4 دهه اخیر، سطح وسیعی از رویشگاه آن تخریب شده است. برای پیش بینی تراکم کندل در مراتع تخریب شده به روش شبکه های عصبی، در سال 1393 پژوهشی در جنوب غربی شهرستان سبزوار به اجرا درآمد. متغیرهای مستقل شامل (بافت خاک، EC، pH ، SAR، N، P، K، کاتیون ها، ماده آلی، درصد آهک) و متغیر وابسته (تراکم گیاه کندل) می باشد. پس از رسم محدوده مرتع بر روی نقشه توپوگرافی و عکس های ماهواره ای، تعداد 70 مثال آموزشی شامل متغیرهای مستقل و وابسته به روش تصادفی- سیتماتیک از زیستگاه کندل جمع آوری و از این تعداد، 50 مثال به آموزش، 10 مثال به اعتبار سنجی و 10 مثال به آزمون شبکه اختصاص داده شد. سپس تعداد 8 نمونه (متشکل از متغیرهای مستقل) از مرتع تخریب شده، جمع آوری و وارد مدل گردید. نتایج نشان داد که وابستگی کندل نسبت به عوامل محیطی یکسان نبوده و همبستگی تراکم گیاه با EC (93%-)، پتاسیم (95%)، کاتیونها (92%-)، SAR (79%-)، بافت خاک (80%)، قلیائیت (4%) و می باشد. همچنین کمترین تراکم کندل با 0.12/m^2 مربوط به مراتعی می باشد که بیش از 45 سال از تخریب آنها می-گذرد و بیشترین تراکم با 0.23/m^2 مربوط به مراتع تخریب شده طی 3 سال اخیر می باشد. پیش بینی کمی تراکم کندل نشان داد که هر چه شدت و مدت تخریب مرتع بیشتر باشد، گسستگی بیشتری بین عوامل محیطی، ایجاد شده و به تدریج باعث حذف و مهاجرت اجباری گونه میگردد.