ارزیابی یک روش کچرز اصلاح شده جهت استخراج دیازینون و ادیفن فوس از دو خاک مختلف شالیزارهای برنج با استفاده از HPLC-UV

در این پژوهش، کارایی استخراج دیازینون و ادیفن فوس از دو خاک شالیزار با درصدهای ماده آلی متفاوت توسط یک روش کچرز اصلاح شده بررسی شد. روش ها شامل استخراج 10 گرم خاک با استونیتریل بدون افزودن و همراه با افزودن آب به نمونه ها، استخراج 5 گرم خاک با استونیتریل همراه با افزودن آب به نمونه ها و استخراج 5 گرم خاک با اتیل استات همراه با افزودن آب به نمونه ها بودند. خالص سازی به کمک روش استخراج فاز جامد پخش شونده انجام شد. اندازه گیری کمی آفت کش ها با استفاده از کروماتوگرافی مایع و آشکارساز فرابنفش/مرئی صورت گرفت. بر اساس نتایج، درصد ماده آلی خاک تاثیر معنی داری بر کارایی استخراج دو آفت کش داشت. عواملی همچون کاهش حجم نمونه و افزودن آب به آن پیش از استخراج و استفاده از اتیل ‏استات به عنوان حلال تاثیر معنی داری در افزایش کارایی استخراج داشتند. بهترین درصدهای بازیابی (70 تا 110 درصد) و انحراف معیار نسبی (کمتر از 20 درصد) با استفاده از استخراج 5 گرم خاک توسط اتیل استات به همراه افزودن آب به نمونه ها به ‏دست آمد. نتایج کالیبراسیون حاکی از خطی بودن این روش در محدوده غلظت های 5/0 تا 10 میکروگرم بر گرم بود. حساسیت مناسب روش برای دو آفت کش در دو خاک با توجه به مقادیر حد تشخیص و کمی شدن تخمینی (07/0 تا 54/0 میکروگرم بر گرم) تایید شد.