سوءرفتار با سالمند در خانواده و عوامل مرتبط با آن

سالمند آزاری یکی از انواع خشونت های خانوادگی است که اخیرا به عنوان یک معضل اجتماعی گسترده و در حال رشد در جهان مطرح است. لذا این پژوهش با هدف تعیین میزان سوءرفتار با سالمند در خانواده و عوامل مرتبط با آن انجام شده است.
این پژوهش توصیفی مقطعی با مشارکت 251 سالمند بستری در بخش های داخلی و جراحی بیمارستان های آموزشی شهر آبادان، طی نمونه گیری در دسترس و بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انجام شده است. فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه ی «سوءرفتار نسبت به سالمند در خانواده» از طریق مصاحبه با سالمندان تکمیل شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون کای اسکور وضریب اسپیرمن در نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تحلیل قرار گرفتند.
62/8 % از سالمندان غفلت مراقبتی،41 % سورفتار روانشناختی، 27/4 % سورفتار جسمی، 36/7 % سواستفاده مالی، 48/6 % سلب اختیار، 25/6 % سابقه طردشدن، 36/5 % غفلت مالی، 36 % غفلت عاطفی را تجربه کرده بودند. بین غفلت مراقبتی با سن، سوءرفتار روانشناختی با تعداد فرزند، غفلت جسمی با سن و درآمد، سوءرفتار مالی با تاهل، سلب اختیار با تعداد فرزند، طردشدگی با تعداد فرزند، غفلت مالی با تاهل و تعداد فرزند ارتباط معنادار وجود داشت.
سوءرفتار از نوع غفلت مراقبتی و سلب اختیار در سالمندان بیشترین میزان را دارد و سن، تاهل، تعداد فرزند و درآمد از جمله عوامل مرتبط با حیطه های سوءرفتار با سالمند می باشد. با توجه به بالا بودن میزان سوءرفتار با سالمند در خانواده، همکاری و مشارکت کلیه ی سازمان های دست اندرکار امری ضروری به نظر می سد.