میاز محوطه دهانی ناشی از سارکوفاگا هموروئیدالیس در یک راس گوسفند (گزارش بالینی)

به آلوده شدن بافت های مهره داران توسط نوزاد دوبالان، میاز گفته می شود. مگس سارکوفاگا هموروئیدالیس یکی از انگل های خارجی اختیاری است که می تواند باعث میاز بافت های نرم در دام ها و انسان شود. به نظر می رسد گزارش حاضر، اولین گزارش میاز محوطه دهانی به همراه تحلیل استخوانی در گوسفند است که توسط نوزاد مگس سارکوفاگا هموروئیدالیس ایجاد شده است. یک راس گوسفند دمبه دار یک ساله با علائم بی اشتهایی، زخم های محوطه دهانی، لاغری پیشرونده و افسردگی به درمانگاه دامپزشکی دانشگاه شهید باهنر کرمان ارجاع داده شد. در معاینه محوطه دهانی زخم های نکروتیک به همراه غشای دیفتریتیک، نکروز و التهاب بافت لثه، جابه جایی و لق شدن دندان های فک پایین و چندین حفره عمیق بر روی فک بالا و پایین در اطراف دندان های جلویی به همراه تعدادی لارو مگس مشاهده شد که با بوی بسیار نامطبوع و گندیدگی همراه بود. در تصویر رادیوگرافی نیز از بین رفتن یکپارچگی و تحلیل استخوان های فک بالا و پایین کاملا مشهود بود. در بررسی انگل شناسی و بر اساس مطالعه میکروسکپی خصوصیات مورفولوژیکی لاروها (شامل سه شکاف تنفسی مستقیم و عمودی به همراه پریتریم باز در سطح جانبی بند آخر قسمت خلفی) و مقایسه با کلید تشخیصی استاندارد، نوزاد های جدا شده از ضایعه، لارو مگس سارکوفاگا هموروئیدالیس تشخیص داده شدند. با توجه به مطالب یاد شده، آموزش دامداران در کنترل شرایط ایجاد کننده زخم ها در جهت پیشگیری از ابتلای دام ها به بیماری میاز می تواند نقش به سزایی در کاهش خسارات اقتصادی داشته باشد.