بررسی تاثیر ماساژ شکمی و تکنیک های تنفسی در حین لیبر بر طول مدت انقباضات رحمی در زنان نخست زا

زایمان یکی از منحصر به فردترین لحظات زندگی زنان است، اما در صورت طولانی شدن، روند طبیعی آن منجر به ایجاد پدیده ای غیرقابل تحمل در مادر می شود؛ به طوری که با عوارض نامطلوب مادری و جنینی همراه می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسیتاثیر ماساژ شکم توام با تکنیک های تنفسی بر طول مدت انقباضات رحمی زنان نخست زا انجام شد.
این مطالعه کارآزمایی بالینی از مرداد تا آذر ماه سال 1389 بر روی 64 زن باردار نخست زا مراجعه کننده به بیمارستان لولاگر شهر تهران انجام شد. افراد به روش تخصیص تصادفی بلوکه شده در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. در گروه آزمون (32 نفر)، ماساژ شکمی افلورج به همراه تکنیک های تنفسی طی 30 دقیقه ابتدایی فازهای فعال و انتقالی انجام شد و گروه کنترل (32 نفر) مراقبت های معمول بخش را دریافت کردند. مشخصات انقباضات رحمی و طول مدت مراحل زایمان در هر دو گروه بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 17) و آزمون های آماری کای دو، فیشر و تی مستقل انجام شد. و برای توصیف مشخصات واحدهای پژوهش از جداول توزیع فراوانی و آمار توصیفی استفاده شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.
میانگین طول مدت مرحله اول زایمان پس از مداخله (74/254±70 دقیقه در مقابل 05/63±311 دقیقه) به طور معناداری در گروه آزمون کمتر از گروه کنترل بود (002/0=p). طول مدت مراحل دوم (952/0=p) و سوم (672/0=p) زایمان بین دو گروه اختلاف معنی داری نداشت. میانگین تعداد انقباضات رحمی در گروه مداخله بیشتر بود (001/0p<). بین دو گروه از نظر میزان سزارین، دکولمان، رحم هیپرتونیک، اپیزیاتومی، خونریزی پس از زایمان و آپگار پایین نوزاد اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0

نتیجه گیری

ماساژ شکمی توام با تکنیک های تنفسی باعث افزایش تعداد انقباضات رحمی در لیبر می شود؛ در حالی که تاثیر سویی بر نتایج حاصل از زایمان ندارد. لذا پیشنهاد می شود این روش غیردارویی جایگزین روش های داروهای تقویت کننده انقباضات رحمی مانند اکسی توسین شود.