تاثیر سیلیسیم بر برخی پارامترهای آناتومیکی و بیوشیمیایی شمعدانی معطر (Pelargonium graveolens) تحت تنش شوری

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر سیلیسیک اسید بر پاسخ های گیاه شمعدانی معطر به شوری ناشی از کلرید کلسیم انجام شد. آزمایش به صورت گلدانی، هیدروپونیک درون ماسه و براساس فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در پنج تکرار انجام شد. فاکتورها شامل کاربرد روزانه کلرید کلسیم در سه غلظت 8/1 (شاهد)، 4 و 6 دسی زیمنس برمتر و کاربرد هفتگی سیلیسیک اسید در سه غلظت صفر، 5/0 و 1 میلی مولار در محلول غذایی بود. قلمه های ریشه دار شده به صورت هیدروپونیک در ماسه کشت شده و بعد از استقرار گیاهان تیمارها به همراه محلول غذایی اعمال شد. نتایج نشان دادند که با افزایش هدایت الکتریکی محلول غذایی تعداد برگ، سطح برگ، میزان رنگیزه های فتوسنتزی، شاخص روزنه ای، محتوای نسبی آب و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان کاهش معنی داری در سطح 1درصد نشان دادند و کاربرد سیلیسیک اسید به خصوص غلظت 1 میلی مولار باعث بهبود این شاخص ها گردید. نتایج نشان داد که غلظت های 4و 6 دسی زیمنس بر متر کلرید کلسیم موجب افزایش مالون دی آلدئید شد و کاربرد سیلیسیک اسید 1 میلی مولار به ترتیب موجب کاهش 6/23 و 35 درصدی این ماده گردید. همچنین غلظت های 4و 6 دسی زیمنس بر متر کلرید کلسیم موجب افزایش نشت الکترولیت ها در این گیاه شد و کاربرد سیلیسیک اسید 1 میلی مولار به ترتیب موجب کاهش 7/16 و 9/11 درصدی نشت شد که این نتایج نشان داد که سیلیسیم پراکسیداسیون لیپیدهای غشاء را کاهش داده و باعث محافظت گیاه در برابر تنش اکسیداتیو شد. با افزایش هدایت الکتریکی محلول غذایی میزان پرولین برگ افزایش یافت و سیلیسیک اسید تنها در گیاهان تحت تنش موجب کنترل میزان پرولین گیاه شد. به طور کلی نتایج نشان داد که افزایش غلظت کلرید کلسیم باعث ایجاد تنش در شمعدانی معطر شده و کاربرد هفتگی سیلیسیک اسید با غلظت یک میلی مولار باعث کاهش اثرات تنش شد.