اثر آپوپتوتیک مهار فسفاتیدیل اینوزیتول-3 کیناز با استفاده از بوپارلیسیب در رده سلولی لوسمی لنفوبلاستیک حاد

مقاومت به داروهای شیمی درمانی یکی از مهم ترین معضلات درمانی بیماران مبتلاء به لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL) می باشد. اختلال در مسیر فسفاتیدیل اینوزیتول-3 کیناز (PI3K) و همچنین ارتباط آن با بروز پدیده مقاومت باعث شده که مهارکننده های این مسیر، خصوصا Buaprlisib به عنوان یکی از امیدبخش ترین داروهای درمان سرطان معرفی شوند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر مهار مسیر PI3K/Akt توسط داروی Buparlisib در کاهش بقا و همچنین القاء آپوپتوز در سلول هایNalm-6 می باشد.
در این مطالعه تجربی، جهت سنجیدن اثرBuparlisib بر فعالیت مسیر PI3K/Akt در سلول هایNalm-6، میزان فسفریلاسیون Akt توسط وسترن بلات مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت بررسی اثر سایتوتوکسیک این مهارکننده، سلول های Nalm-6 با غلظت های مختلف Buparlisib (4-0/5 میکرومولار) در زمان های 24، 36 و 48 ساعت تیمار شدند و سپس فعالیت متابولیک، القاء آپوپتوز و میزان تغییر بیان ژن های دخیل در آپوپتوز توسط آزمون های MTT، رنگ آمیزی Annexin/PI و Rq-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج نشان می دهد که مهار مسیر PI3K/Akt توسط Buparlisib، از طریق کاهش p-Akt باعث اعمال اثر سایتوتوکسیک در سلول های Naml-6 به صورت وابسته به دوز و زمان می شود. همچنین، نتایج بیان گر آن است که احتمالا تاثیر ضدلوسمیک Buparlisib از طریق افزایش تقریبا 17 برابری سلول های آپوپتوز شده (0/001p≤)، و افزایش بیان mRNA ژن های پروآپوپتوتیک صورت می گیرد (0/01p≤).
نتایج مطالعه نشان داد که Buparlisib فعالیت ضدتوموری بر روی سلول های Nalm-6 باشد دارد و می توان از آن به عنوان داروی امیدبخش در درمان ALL استفاده کرد.