حساسیت دارویی ایزوله های کلینیکی کاندیدا آلبیکنس نسبت به داروهای آمفوتریسینB و کتوکونازول به روش میکرودایلوشن و دیسک آگار دیفیوژن

قارچ کاندیدا جزیی از فلور طبیعی بدن انسان و از دسته قارچ های فرصت طلب محسوب می شود. در شرایط ضعف سیستم ایمنی این قارچ می تواند سبب بروز کاندیدیازیس گردد. این مطالعه به منظور ارزیابی حساسیت دارویی ایزوله های کلینیکی کاندیدا آلبیکنس نسبت به داروهای آمفوتریسینB وکتوکونازول به روش میکرودایلوشن و دیسک آگار دیفیوژن انجام شد.
در این مطالعه توصیفی – تحلیلی تست حساسیت دارویی 30 سوش کاندیدا آلبیکنس جدا شده از بیماران بستری و سرپایی به دو روش میکرودیلوشن طبق استاندارد M27-A2 CLSI و دیسک آگار دیفیوژن مطابق استاندارد CLSI M44-S2 توسط داروهای آمفوتریسینB و کتوکونازول انجام شد. برای ارزیابی صحت کار از سویه های استاندارد کاندیدا آلبیکنس PTCC 5027 و کاندیدا کروزه ای PTCC 5295 استفاده شد. حداقل غلظت بازدارندگی رشد (Minimum Inhibitory of Concentration: MIC) تعیین گردید.
کمترین و بیشترین میزان MIC (μg/ml-1) نسبت به آمفوتریسینB به ترتیب 0.0625 و 4 تعیین شد. در حالی که کمترین و بیشترین میزان MIC نسبت به کتوکونازول به ترتیب 0.5 و 32 حاصل شد. کمترین و بیشترین قطر هاله در روش انتشار روی دیسک برای هردو دارو به ترتیب 6 و 28 میلی متر بود. نتایج تست حساسیت دارویی در هر دو روش اختلاف در ارزیابی سوش های مقاوم و حساس نشان ندادند. 25 نمونه (83.3%) نسبت به کتوکونازول و 2 نمونه (6.7%) نسبت به آمفوتریسینB مقاوم بودند.
علی رغم محدودیت های مصرف آمفوتریسینB، این دارو انتخاب بهتری در درمان کاندیدیازیس نسبت به کتوکونازول است.