پیش بینی ابتلا به نئوپلازی تروفوبلاستیک حاملگی با استفاده از داده های طولی هورمون گونادوتروپین جفتی انسان طی 21 روز پس از تخلیه مول

نئوپلازی تروفوبلاستیک حاملگی (Gestational Trophoblastic Neoplasia ) فرم بدخیم بیماری های تروفوبلاستیک بارداری است که قابلیت متفاوتی در متاستاز و تهاجم موضعی دارد. به همین خاطر هدف از انجام این مطالعه، شناسایی یک نشانگر طولی کاربردی و مناسب با استفاده از مقادیر سرم گنادوتروپین جفتی انسان طی 21 روز پس از تخلیه مول برای پیش بینی زودهنگام نئوپلازی تروفوبلاستیک حاملگی در زنان مبتلا به حاملگی مولار است.
در مطالعه گذشته نگر حاضر از پرونده 201 بیمار مبتلا به مول هیداتیفرم با توجه به نتایج پاتولوژی آن ها که از سال 1382 تا 1392 به یکی از مراکز درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی مراجعه کرده اند، استفاده گردید. با استفاده از یک مدل اثرات تصادفی مشترک دو مرحله ای ارتباط بین اندازه های تکراری هورمون b-hCG (به صورت نشانگر طولی) و بروز GTN مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تعیین توان مقادیر b-hCG برای پیش بینی GTN از منحنی راک در نرم افزار آماری R ورژن 2.15.3 استفاده شد.
از میان 201 بیمار، 171 (1/85%) آن ها بهبود خود به خودی داشتند و باقی مانده افراد دچار بیماری GTN شدند (9/14%). رویکرد مدل بندی ما نشان داد که غلظت b-hCG به صورت اندازه های تکراری (در هفته های 0، 1، 2، 3) به طور صحیح می تواند 6/86% از بیماران مبتلا به GTN و 83% از بیماران با بهبود خود به خودی را طبقه بندی کند. سطح زیر منحنی راک براورد شده برابر با 2/91% بود.
یافته های ما نشان داد که اندازه گیری های تکراری غلظت β-hCG، دقت پیش بینی بالایی برای تشخیص زود هنگام GTN دارد. بنابراین، برای زنان که از حاملگی مولار رنج می برند، کنترل بر روند سه هفته ای از این نشانگر برای تشخیص زود هنگام این سرطان توصیه می شود.